Annem derdi:
‘’Kýrk laf eden soluksuz
Kýrk gün yaþarmýþ’’
Kýrk gün sürdü, tam Kýrk gün….
Garip silüetli bir tesadüftü
Okunmam; Ru be Ru..
Gizemli,karamsar,Ýroni
Mavi Bir Merhaba…
Söylenmemiþ sözler vardý tende
Yapraklarý dökülürken Koca Çýnarýn
Ve Issýzdý dakikalar
Hengamesizdi an be an….
Anlaþýlmak korkutur Caným:
Ýsteyen kim ki?
Düþmüþtü Cemre havaya
Sevda kokusu,Saraylý Burnuna
Yeni bulunmuþ Bakir sanýlan Gizem;
Yüreðim ateþli,yüreðim bereketli
Dökermiydi böyle,çiçek çiçek
Sýrlarýný,Sultanýna
Fýndýk Kurduna,Sincabýna
Kýrk lafýn arasýnda kýrk seher vakti
Söylenmemiþ kalmadý ki aramýzda
Mihrimah eyledim,Rah Rah…
Kaþlarýný, dudak kývrýmlarýný
Anadolunun uç boyunda,Garp’ta
Her seherde Kamer tutulurken
Gümüþ Sinesinde,Utangaç boynunda
Yanýndaydým,Huzur güncelerinde
Surlardan sabah ezanlarý okunduðunda…
‘’Ve hep Doðruyu söyle;
Ama heryerde deðil’’
Demiþti üstad:
Ne doðru ile giriþ yapabildim
Ne susmayý tercih ettim…
Sükut zamaný…Yanma Zamaný…
Melankolik,Avel Avel
Ýner Mekana
Yarý yolda koydum
Zinhan Mapusunu,Karaköyü
Galata köprüsü karþýsýnda
Gece yarýsý,Zifir de
Bir mahsende ben, birinde Refika…
Karar verildi Hükümsüz,
Dönüþsüz,Nihayet…

Ezgi istemez bir Ah ile;
‘’Lal Olaydýn,
Elin- Kolun olmayaydý
Yazmayaydýn…’’
Zýlgýt tutmuþ yüreðim….
Kýrk Gün sürdü,tam Kýrk Gün
Kýrk soluksuz seherde
Kýrk satýrda,Gönül mahzeninde
Kýrk nefesde,Kýrk küfürde…
Bitermi bu Destanýn hüznü
Kýrk bin senede…
Gönül sadakasýnda
Yangýn varken;
Affeder mi
Koca Çýnarý,kurumuþ yapraklarýný
Gördükten sonra…
Heybetli,Kýrýk kalemi
Atarmý Aþk ateþine;
Erini,Yoldaþýný
Yazmasýn diye…
Sayfalara düþermi Zülüfleri
Kumrular penceresine haber götürürken
Tutar mý ellerinden…..
Tutar mý yüreðimden….;
Seninim der mi?
Ezgi istemez bir Ah ile:
‘’Lal olaydýn,
Elin kolun olmayaydý
Yazmayaydýn…
Zýlgýt tutmuþ yüreðim…..
Annem derdi:
‘’Kýrk laf eden soluksuz
Kýrk gün yaþarmýþ’’
Kýrk gün sürdü tam Kýrk gün…
Kýrk hayal,Kýrk düðün,Kýrk Ölüm…..

Yaðar mý Yaðmur Evranýn Surlarýna,Kýrk Dua,Kýrk Damla ile Kýrk Anda…Kýrk daha…..?