Kafasýna koymuþtu
Zengin olacaktý kestirmeden
Davarýný alýp satacaktý
Maden ahalisinin
Büyükbaþ-Küçükbaþ ayýrtetmeden…
Birkaç küçük iþten sonra
Bu böyle olmaz dedi
Bir Makina(!) ayarladý…
Doldurdu el çantasýna
Birkaç Dolar-biraz Pankýnot
Baþladý köylerden
Davar almaya…
Bir ayaðý Gorozda
Diðeri Putyanda
Bermaz ovasýnda
Kýlan,Mýllan,Topalan…
Her konuþtuðu Garibana
Gösterdi çantanýn içini
Kaça Kurban?
-1000 pankunot.
-At Arabaya…
-1200 Pankonýt
-At Arabaya…
-3000 pankýnot..
-Ne aðzýný açýsen? At Arabaya…
Velhasýl kelam
Doldu Araba,Ödeme Haftaya…
Sattý tastamam Davarý,
Körü-Topalý-Saðýrý
Ver Elini Adana..
Ye Babam Ye…
Hazýra Dað dayanmaz…

Gel zaman Git zaman…

Zaza köyleri baktý ki
Dolandýrýlmýþ.
Baþladý nöbete Karayolunda…
Tilkinin dönüp dolaþýp Geleceði yer
Kortikde bir Kahvehane….
Yakaladýlar Topalý
Pay Ettiler Günleri
Vur Allah Vur…!
Sýrayla hemde…
Ye Babam ye…!
-Ya Nasýl Týrro? Di Dayan daaa…!
Birkaç Zumzuk,birkaç tekmede o atacaktý
Olmasa Þu Topal Ayak…

Gel zaman,Git zaman..

Anladýki Hemþeri çarpmak ona göre deðil…
Hem bu Zazalar
Kötü Döviydi Adamý…
Eþek sudan gelinceye kadar..
Körolasýca da sudan gelmeyi bilmiyor herhal…
Emma
Artýk Namlý biriydi.
O yediði dayaðý,Hemþeriler
Kazýðý unutmadýlar…
Þimdi Toroslarda,Adanada,Konya ovasýnda
Simsarlýk vakti idi..
Posta Treninin caný saðola
Kimleri aðýrlamadý ki
Maden-Adana….!
Telefonla Randevu veren verene…
Haberleri geliyordu
Madenli Hemþerilerine..
_At Arabaya…!
Toplayýp Davarý
Bir güzel satýyor
Sonra ver elini Adana…
Aþk olsun yakalayana…
O pavyon senin,Bu Pavyon benim…
Bakýr Madende
Ufak çaplý düdüklemelerde
Bitmiþ deðildi hani…
-Üla Hacý ben bu parayý vermem
Üç sene önce Fýndýk mý yemiþim güya,,,
Hem Fýndýk daha bulunmamýþtý ki o zaman’’ -Senin bu defter yanlýþ..''
En sonunda
Bakkal Hacý Osman dayanamamýþ:
_Ula toppall Sen Güllüþahla yatasýn ki
Bu parayý senden almasam …’’

Gel zaman,Git zaman…

Yeni yetme biri daha çýktý..
Adý Musto…
O da Bakýr tele dayanamazdý…
Ufak çaplý iþlerle baþladý
Þubattý,
Kýþtý,Bir metre kar vardý yerde…
Bütün ilçe telefonsuz kalmýþtý..
En sonunda anlaþýlmýþtý ki
Ne Fiber kalmýþ,Ne Bakýr
Musto toptan temizlik yapmýþdý…
Jandarmalar derin araþtýrma sonucu
Erganide satarken Fiberi,Miberi
Hatta Bakýr teli
Suçüstü etmiþlerdi Mustoyu…
Ve ekibi….
Neyse
Bir gün
Akif Hocanýn Dükkanýnýn önünde
Karþýlaþtý iki Zevat
Ne yalan söyleyeyim
‘’Hýrsýz Hýrsýzýn Gölgesine bilem tahammül etmez’’
Hele biri Kablo
Diðeri Davar Hýrsýzý olursa…
Ama Topal çok sinirliydi..
Öyle ya…
Bir haftadýr telefon yoktu ki
Yeni Müþteriler bula..
-Ulen Þerefsiz,Teres Herif
Siktirgit buradan Hýrkýz seni…’’
-Esas sen git Dellek sana ne olu ki?
-Sen Hýrkýzsýn Ulen? Oruspe Çocuði…
-Ya sen nesin? Deyyus Seni…
_’’Ulen Hýrbo evet bende Hýrkýzým emma
Ben Hemþerilerimin bir þeyciðini çalmam..
Hele Habarlaþmalarýna hiç karýþmam.Senin yüzünden Bir Haftadýr Caným Hemþerilerim Dünyadan bi habar,, Hele hala bak….Neüzübillah…’’
Bu arada topal ayaðý
Yediði Zumzuk ve tekmeleri hatýrladýda sýzladý galiba…
Akif hoca hem ayýrýyor
Hemide söyleniyordu:
-Výþþþþ…En sonunda bunu da duyduk…FesubhanAllah..! Hemþerilerini seven Hýrkýzda ne ola? Dibi kara Tencereler sizi..De Siktirin Ula…