Ayrýlýðý giyiniyor anýlar
Dudaðýmda aðlayan adýn kadar
Sensizim...

Gözlerin gözlerimden göç edeli
Kirpiðimde üþüyor düþler
Gözyaþýmý döþedim yollarýna
Kan kýzýlý...
Özledikçe
Yol çeker yüreðimi...

Belki dönersin diye
Gözlerimin kapýsý hâlâ aralý...

Yokluðun yokluðuma karýþtýðýndan beri
Yüreðim zemheri
Tenimde üþüyor kýþlar
Ve
hasretin kalbimde baharsýz mevsim
Her eylül de dökülüyor saçlarýma ...

Iþýklarý sönmüþ sokaklar gibiyim
Gözlerim deðmiþ sanki tüm caddelere
Kaldýrýmlarý ýslak...

Bakýþýmda toprak kokusu
Ve yüzümde dudaðýný bükmüþ gidiþin
Þehla bakýyorum tüm yollara
Kirpiðime asýldýðýndan beri terkediþin...

Boðazýmda düðümlenen sözler sancýlý
Hüznümün dili bile yabancý kendime
Sesimde hýçkýran acým sustukça
Sessizliðim aðlýyor sensizliðime...

Kulaðýmda çýnlýyor yokluðunun lâl sesi
Söndürdüðüm yerden yanýyor
Yüzümdeki yalancý gülüþler...

Geceleri yaktým kirpiklerimde kaç kez
Uykularýmýn rengi kara...
Sen,ben olup dolaþýrken ruhumun odalarýnda
Kaç þafaða kýrýldý rüyalarým, saymadým daha...

Soðuk þiirler biriktiriyor ellerim.
Her sonbahar geldiðinde,
ayrýlýðý aþkla vurup
Seni dinliyorum þarkýlarýn dilinde
Ve hâlâ ,sende aðlýyorum
Dön diyor yüreðimin gözyaþý...

Bir günah gibi
Dökülsün takvimlerimden
hasretinin dünleri
Yeniden doð ömrüme...

Dudaðýmdan süzülüp
Sesime ses ol
Mum düþür gözlerime
Sözlerinde yansýn aþk
Üfle sevmelerini...

23.11.2011


Arzu Karadoðan