ÝSRAF
     Ýhtiyacýmýz olan þeyleri satýn alýnca bizim malýmýz olur. Ýhtiyacýmýzdan fazla birikimimiz ise servetimiz. Servetin de olsa ,onu ihtiyacýndan fazla harcarsan ÝSRAF etmiþ olursun. Kýsaca fazla olaný faydasýz hale getirmektir israf.
     Ýsrafýn pek çok çeþidi var.Zaman israfý, mal israfý,su israfý,para israfý, yatýrým israfý,çocuk israfý,kadýn israfý ,akýl israfý, vs çoðaltýlabilinir.
     Peygamber de ”iktisat eden zenginleþir, israf eden fakirleþir ”diyerek elimizdeki olanaklarýmýzý en doðru þekilde kullanmamýzý istemiþtir.Geleceði düþünmeden tüketenlerin ileride fakirleþeceðini vurgulanmýþtýr.
     Yine ayet de” Yiyin için fakat israf etmeyin, Allah israf edenleri sevmez” buyrulmuþtur. Tüm bunlar yüzlerce yýldýr davranýþlarýmýza iþlemiþ, yaþama biçimimize dönüþmüþtür.
     Çocukluðumda komþumuz Emine Nine vardý. Veremi henüz atlatmýþtý.Bir oðlu vardý ,o da askere gidince , elbirliðiyle komþular baktýlar .Annem hava kararýnca bir bakýr tabaða piþirdiðinden kor, üstünü yine bir bakýr kapakla kapatýr, elime verip, gönderirdi. Emine Nine , tabaða kendi dokunmaz, bize mikrop geçmesin diye dikkat eder, kendi tabaðýný getirir, bizim boþaltmamýzý isterdi.Diðer komþularda sanýrým böyle davranýrlardý ki ,hiç gündüzün göstere göstere birinin bir þey getirdiðini hatýrlamýyorum.Oðlu askerden dönünceye kadar bu sessiz dayanýþma sürdü.
     Zengin olan ne bugünkü gibi giyimiyle, ne de yaþama biçimiyle diðerlerinden ayrýlmazdý. Görgüsüzlük sayýlýr aþaðýlanýrdý israf eden.
     Günümüzde ise ne kasar çok düðününde dolar saçarsan, ne kadar lüks araca binersen ,her gün baþka bir elbise giyersen, hatta ne kadar sýk sevgili deðiþtirirsen o kadar itibar görüyorsun.
     Nereden nereye.. deðil mi! Bizi biz yapan deðerleri ne çabuk unutturdular bize. Oysa biz, hep gelecek nesilleri düþünerek yaþardýk. Þimdi susuz ,ormansýz,madenlerini baþkalarý kullanmýþ,havasý kirlenmiþ,þehirleri kimliðini kaybetmiþ,kadýnlarý ikinci sýnýf vatandaþ olmuþ üretmeden tüketen , bir miras yedi konumundaki israfçýlar olup çýktýk.Kimler bizi bu hale getirdi?Bu kadar kýsa sürede nasýl böylesine deðiþtik? Neden kendimizden baþkasýný düþünemez olduk? Üstelik toplum hýzla muhafazakarlaþýrken böylesine deðiþim yaman bir çeliþki deðil mi?
     Çocuklarýmýz , torunlarýmýz,gelecek kuþaklarýmýz acý içinde yaþarken bizleri nasýl anacak dersiniz?Oysa Çanakkale de ,Ýnönü de,Afyon da yatan sayýsýz þehitler niçin öldüler? Düþüneniniz var mý?Osmanlý neden yok oldu bilen var mý?Atatürk’ü neden yok etmek istiyorlar ,anlayan var mý? Tarihimizi de israf ettiðimizin farkýnda mýyýz?
     Elimizdeki kalan son vatan topraðýnýn, yüzde otuzunu da yabancýlara satarak, vataný israf ediyoruz. Verimli topraklarýn erezyonla , her yýl bir Kýbrýs adasý oluþturacak kadar ,akýp gitmesini seyredip ,hiçbir önlem almayarak ,bilimi israf ediyoruz. Týpký Cumhuriyeti israf ettiðimiz gibi. Dostlar, en önemlisi galiba aklýmýzý israf ediyoruz da farkýnda deðiliz!
     Bu israfýn bedelini belki yüzlerce sene, gelecek kuþaklara ödetmeye hakkýmýz var mý? Yönetenlerin ihtiraslarý uðruna ,gelecek kuþaklarý israf etmeye haklarý var mý?