Özlem naðmeleri çalýyor zihnimde. Seni özlemenin bestesi ruhumda nefes nefes... Nasýl anlatýlýr nasýl yaþanýr bilmiyorum. Sensiz nasýl nefes alýnýr anlayamýyorum. Sevgin ve aþkýnla dolup taþan mutluluðun yerini nasýl bir anda sensizliðin hasreti alýr anlamlandýramýyorum.

Öyle güzel ki þu an çalan melodi, olsan da beraber demlensek naðmelerinde. Yüreðinin temizliðinin ve özelliðinin mutlak yansýmasý adeta, baþka tabiri yok...
Varým yoðum, hayalim, nefes alýþ veriþlerim, dinlediðim müziðim, yürüdüðüm yollarým, gördüðüm denizim... Hepsi sen ve senden bir iz... Kulaklarýmdaysa ayný melodi. Hayalinle dans ediyorum, gülüyorum, eðleniyorum, üzülüyorum, seviniyorum, bir çocuklaþýp bir olgunlaþýyorum. Yine ayný melodi her birinde, yine sen yüreðimde...

Derin bir sýzý gibi özlemin içimde. Ama bir o kadar da mutlu edici. Deniz kenarýnda oturup ufuklara dalmak ve hayallenmek gibi, martýlarýn kanat çýrpýþýnda onlarla uçup havalanmak gibi, ufuk çizgisini aramak ve bulduðunda dünyanýn en kutsal yerindeymiþcesine sevinmek gibi seni özlemek ve seni beklemek...
Seninle ilgili merak edilen ve özlenen her þeyi düþündüðünde hem yüreðinin sýzlamasý hem gözlerinin dolmasi ve buna raðmen yüzüne ufak bir tebessüm konmasý gibi senin aþkýný yaþamak...

Kulaðýmda hala ayný melodi. Duyuyor musun mutluluðum, özlemim...?

Melodi; sensin.
Melodi; benim.
Melodi; biziz.
Melodi; aþkýmýz...


..::burcu::..