Veya bunun böyle olmasý gerektiðini savunup isteyenlerin saçmalýklarý. Aklýma diyecek baþka bir þey gelmiyor çünkü. Zira ceza evinde eþle mahrem görüþmesini isteyenlerin mahkûmlar olduðunu sanmýyor ve inanmýyorum.
Açýklayayým.
Bu olay, 1995 yýllarýnda demokrasinin öncüsü olan Almanya’da gündeme geldiðinde, ceza evlerinde mahkûmlara sorulup gizli bir anket çalýþmasý yapýldý. Bu oylama sonucunda, mahkûmlarýn %95’ i büyük bir aralýkla bu iþe hayýr dedi.
Olayý gözünüzde bir canlandýrýn.
Mekân hazýr ve baþrol oyuncularýn senarist, rejisör ve diðer ekip elemanlarý tarafýndan teþrif etmeleri saðlanýr.
Rejisör (gardiyanlar) düþünür: Edep temizliðini yaptý mý acaba? Bu tabii ki iki taraflý düþünülür çünkü dýþarýdan gelen figüranýn oynayacaðý rol de bilinmektedir.
Kaç ay oldu oðlum senin bu dizide rol almayýþýn, ha? Ýnþallah unutmamýþsýndýr eski oyunculuðunu. Odaya girer girmez azgýn danalar gibi figürana hemen tekme, tokat girme, ha! Önce yavaþ, yavaþ döv, anlýyor musun? Hani figüran dayaða önce bir alýþsýn ondan sonra yüklenirsin üstüne, üstüne.
Senarist: Bak, mekâný tam senaryoya göre ayarlayýp hazýrladýk. Hani ýþýklandýrmada falan bir þeyler ters gidecek olursa biz hemen kapýnýn önündeyiz. Anlarsýn ya!
Rejisör: Bu sahnenin sessiz geçmesi gerektiðini bilirsin. Ayný zamanda sahneyi kiraya veren kiþi bu iþin bugün ve bir saat içinde bitirilmesini ister. Oyun yerinde olmazsa bir daha ki çekim hakkýmýz üç ay sonrasýna kalýr. Ama sen elini çabuk tutarsan bugün belki 2-3 seans birden çekebiliriz. Hadi bakim koçum, hadi bakim koçum.

Bu çirkef konu üzerine daha neler yazsam azdýr. Oyun sonrasý kapýdan çýkýp giden ama dayak yemiþ figüran’a ekip arkadaþlarýn manalý, manalý bakmalarý (Ýyi benzetmiþ seni yani. Ýnsan hiç olmazsa eli, yüzündeki kanlarý bir yýkayýp siler, yahu!). Dayak atan baþrol oyuncusuna ise sýrada bekleyen diðer taliplilerin, nasýl geçti çekimin? diye manalý, manalý bakmalarý vs.
Hayalarý þiþiyor zannettiðiniz mahkûmlara iliþki deðil, onlarýn sevdikleri ve saydýklarý insanlar ile insanca ziyaretlerini geçirebilecek ortamlar gereklidir. Bu ortamlarý hemen filim çekme sahnesine benzetmeyin lütfen.
Bir mahkûm, eþinin elini rahatça tutup sohbet etmek ister.
Bir mahkûm, çocuklarýný kucaðýna alýp onlarla boðuþarak oynamak ister.
Bir mahkûm, ailecek oturup yemek hazýrlamak ve hep beraber – altý ayda bir de olsa - bir sofrada oturarak yemek ister.
Bir mahkûm, annesinin evde hazýrlayýp getirdiði yemekleri sadece beton bloklarý üzerinde deðil, çimler üzerinde oturarak tatmak ister.
Bir mahkûm, en özel sayýlan mektuplarýnýn baþkalarý tarafýndan okunmamasýný ister.
Bir mahkûm, gardiyanlar tarafýndan insan gibi muamele görmek ister.

Böyle olmasaydý hiç kimse yatak odalarýn perdelerini kapatmazdý, anlýyor musunuz?

Yýllardýr yatmýþ ve hâlâ yatmakta olan (5 ila 30 sene arasý) mahkûmlar tanýrým. Bunlarýn çok büyük bir kýsmý o çekim odalarýna gidip sahne almazdý ve hiçbir zamanda almayacaklardýr.
Mahrem görüþü denen olay, ancak mahkûmlarý küçük düþürüp rencide etmeye yarar. Tabii diðer taraftan bu tongaya düþen sapýk oyuncularda çýkacaktýr. Ýþte bunlarda ancak senarist ve rejisörün iþlerine geldiði gibi oynatabilecekleri aktör olurlar ancak. Çünkü yönetmenler, bu aktörleri sahne arkasý istedikleri gibi yönlendirip kullanacaklardýr. “Bak, aktör! Þunu þöyle yapmazsan böyle olur, bu iþ þöyle olmazsa bir daha seni çekim odasýna falan almayýz. Ne kadar ekmek, o kadar kölelik sizin anlayacaðýnýz.
Bu arada; çekim odasýna gidip de figüraný karný þiþinceye kadar dövenleri de gördüm. Bu þiþkinlikler dokuz aydan önce inmiyor ama sonucunda ortaya çýkan tümör tam bir travmaya dönüþüyor. Mahrem görüþmesi diye ortaya çýkanlar acaba bu travmanýn etkisini düþünüp anlayabilirler mi?