keşkelerin azap saati
yaksın bakalım nereye kadar yakacak
görmek bile nasip olmadı
bir keşke keşke derken o günlerde geçti
hep sonralarla geçti günler
mart ayı geldi işte
o bile geçiyor
bilmem kaç mart geçer yare hasret
bir gel dese o an biter gurbet
ne yol tutar ne yıl tutar o an beni
yakından bir görebilseydim canım sevdiğimi
değil dokunmak ondan istediğim
ellerimi bağlasın tek gözlerine bakayım
ister opsün ellerim bağlı dudağımdan
ister dokunmadan dursun tam karşımda
ne isterim çözsün elimi ne açsın kalbini
gelmişim onca yolu gördüm ya gözlerini
yansa yürek susar dil gitmesin diyerek
giderse ardından dayanamaz bu yürek
içi başka dışı başka ağlar bedenin
çekinirde giderse olur ölüm nedenim
kıyamam üzülmesin ben bunada razıyım
ne zaman isterse o zaman gel desin ömrümce beklerim
biliyorum şimdi bile yazamıyor zamanı
bilmiyorki onsuz azap ömrümün onsuz yanı
günler değil asır oldu beklemekle geçen ömür
gittiğinde beden ölür kalp duru gönül ona yürürr
alır götürür bilmez halimi bendeki izlerini
o sadece dışı teni gördü nerden bilecek içimi
yanar yanar kor olurum küller savrulur hasretle
beden acıya alıştı gelir belki beklemekle
içim gider gel deyince şimdi olmaz dediğinde
bekle ben yazacağım sana zamanı gelince
zaman ilaç olur bazan bazande en keskin zehir
o bilmez gittiğinde bana kezzaplar içirir
yangın yeri talan olmuş kalmadıki yanacak yer
bir gün ..................
gel dediği gün beden sağsa belki özlemlerim biter
mezar olsam taşım olsun belki yakınımda olur
dilde özlem kalpte hüzün beni can evimden vurur