Bugün Çanakkale zaferimizin 98'inci yýlý.Bugün sadece þehitlerimizi deðil analarýmýzý,babalarýmýzý,gazilerimizi,caný pahasýna savaþan tüm türk milletini ve o yüce insaný bedenen ölü ama ruhen kalbimizin hep bir köþesinde yaþayan insaný Mustafa Kemal Paþa'yý da anma günü!

Bundan 98 yýl önce, kendi topraklarýmýzda emperyalistlerin kölesi, uþaðý olmamak için savaþtý atalarýmýz.

Onbinlerce þehit verdik.

Ne için?

Esir ve köle olmamak için. Kendi vatanýmýzda, kendi bayraðýmýz altýnda, baþý dik ve onurlu yaþamak için. Baðýmsýz ve özgür olmak için…

Bugün o zaferin 98'inci yýlý.

O büyük zaferin 98'inci yýlýnda baðýmsýz ve özgür müyüz?

Baþý dik ve onurlu muyuz?

Ýstiklal marþý kaldýrýldý,Atamýzýn heykelleri yýkýldý,gençliðe hitabe,andýmýz ve bize Türklüðümüzü hatýrlatacak herþey yok edildi...

Vatanýmýzýn en stratejik kuruluþlarý ‘babalar gibi’ yabancýlara satýldý.

TÜPRAÞ’ýmýz, TEKEL’imiz, Telekom’umuz artýk bizim deðil… Sümerbank’ýmýz artýk yok…

Devlet ayakkabý üretmez dediler kapattýlar. Devlet ekonomiden anlamaz dediler sattýlar…

Varýmýzý, yoðumuzu yabancýya pazarlayan, ’’Gelsinler adamlarýn ayaðý alýþsýn… Herþeyi yabancýya satarýz…’’ diyen zihniyetin temsilcileri de, bugün Çanakkale’de arz-ý endam edecekler… ’’Çanakkale geçilmez!’’ diyecekler… Belki, þehitliðe gidip gözyaþý bile dökecekler fakat;

Çanakkale çoktan geçildi dostlar..