Siyah paltosunun boðazýna deðen son düðmesini de ilikledi
Uzun bir nefes çekti içine, ve
Soluðunun yeryüzüne karýþmasýný izledi
En beyaz haliyle

Gözlerini binalara yöneltti
Bu sokaktan son geçiþiydi ne de olsa
Biraz duygusallaþmasý gerekiyordu
Oysa onun bünyesi bu tarz saçmalýklarý barýndýrmayacak kadar siyahtý
Siyah botlarýna baktý, kaldýrýmlara eziyet edercesine sert adýmlar atmaya baþladý
Eli titreyerek cebine gitti,
Dokunduðunun cüzdan olmasýndansa sigara paketi olmasýný diledi
Ýhtiyacý olan þey para deðildi
Babasý durmadan para sýçardý
Ve o babasýnýn bokluklarýyla büyümüþtü
Kendine ait tek þey; nefesiydi.
Sigara dumanýna karýþan nefesi.
Ateþi sevmiyordu, çakmaklara hiç ýsýnamamýþtý
Bu bembeyaz örtünün arka planda olduðu bir fotoðrafa sýcaklýk yakýþmýyordu
Saçýný ve paltosunu beyazlaþtýran küçük tanecikler zaten yeterince rahatsýz ediciydi
Siyah saçlý kadýný geldi aklýna,
Dudaklarýnda karanfil tadý býrakan kokuya sahip, beyaz vücutlu kadýný.
Ona hiç dokunmamýþtý
Ama uykusunda sayýsýz kere seviþtiklerine yemin edebilirdi.

Terk ediyor olmanýn en acý kýsmý onu da öldürmek miydi?
Ýçinde daha fazla yaþatamazdý ki, daha fazla besleyemezdi utanmaz düþüncelerini
Gitmeliydi,
Onun için deðil, siyahý korumak için dönmeliydi bu sefer arkasýný.

Adýmlarýný hýzlandýrýp saatine baktý
3 dakikasý vardý, 3 yýldýr buradaydý
Vedalar artýk lüzumsuzlaþtý onun için
Bir daha gözlerini aramayacaðý birine, görüþürüz diyemezdi
Hoþça kal da diyemezdi, çünkü bu durum hoþnutsuzluðun dibiydi
Hiç yaþanmamýþ anýlarýyla hoþça kal demek...
Onun tarafýndan ýslatýlmamýþ dudaklarýyla veda etmek...

Tütün kokan buz kesmiþ ellerini ceplerine attý
Son kez kendinden izler býrakýyordu yeryüzünde
Bu sokaktan son geçiþiydi ne de olsa
Babasýnýn yanýna gidiyordu
Bitmiþ tükenmiþ beyazlýðý çiðneyerek,
Karýþýyordu, edebi karanlýða