Onu ilk rýhtýmda gördüm hafif rüzgarlý bir bahar akþamýydý
Ellerinde çok sevdiðim papatya vardý, duygusuzca yapraklarý koparýlan
Uzaktan izledim onu, saatlerce hiç yerimden kalkmadan
Öyle kaptýrmýþým ki kendimi içmek için aldýðým kahvem buz gibi olmuþ
Saatler sonra oturduðum banka bir baþkasýnýn oturmasýyla farkettim
Oysa o kahvemden daha da sýcaktý, içimi yakýyor gibiydi
Ama o çok sevdiðim güzelim papatyalarý öldürüyordu tek tek!
Tanýþmalýydým ama nasýl?
Aslýnda kýzdýðým noktadan vuracaktým onun kalbini
Papatyadan!
Deli cesaretimi toparlayýp yanýna gittim titret ve ürkek bir ses tonuyla
Merhaba diye seslendim
Ufuklara dalan gözleriyle aðýr aðýr baktý bana
Bana mý seslendiniz der gibi
Evet tam size, ellerinizle öldürdüðünüz papatyalar dedim
Cümlemi bitirmemiþtim ki hemen konuþtu!
Onlar benim aþkým, sadece doðru olaný arýyorum diye yanýtladý
O an kelimeleri yutkunmaya çalýþýyordum güzel gözlerine bakarak
Heyecanýmýn tavan yaptýðý o andan sonra papatyan olabilirim cümlesi döküldü dudaklarýmdan
Ýstem dýþý olan bu hareketimin tek bir açýklamasý olabilirdi
Oda sevgiydi!
Paylaþýnca çoðalýyor,çoðaldýkça güzelleþiyor gibiydi
Nemli gözleriyle ufuklara dalýyordu yine hiç konuþmadan
Yanýna oturdum saatlerce tek kelime etmeden ufuklardaki mavi dalgalarý izledik
Biran varlýðýmdan sýkýlmýþ olmalý ki adýn nedir diye sordu
Sarý papatya dedim, aksi suratýnda bir tebessüm oluþtu
Mutlu görünüyordu, aslýnda her kadýn gibi mutsuzdu
Sadece mutluluk rolü üstlenmiþti aciz bedeni
Nedenini soramazdým çünkü anlatacaklarýný duymak istemiyordum
Belkide banada aðýr geliyordu kim bilir ki..
Panik halinde oturduðu yerden kalkýp þimdi gitmeliyim sonra tekrar gelirim demiþti..
Ayýþýðýnýn parýltýsýnda karanlýklara karýþmasýný izledim rüzgarlý bir bahar akþamýnda
Aslýnda hiç gelmemiþti, hiçte gitmemiþti..
Kalkýp giden sadece korkularýydý..