Yaþamýn aðýr izleri yazýlmýþ kalbine
Düþlerin mateminde dolanýyorsun
Yalnýzlar parký gibi kalbin , hep boþ hep seyrek
Misafirleri alaycý olan..
Gelgitler arasýnda kalan duygular
Yaþamýn derin izleri öfkeyle yansýyor gözlerine
Bakmaya korkuyorum
Ürküyorum ellerini tutmaya...
Tablolarda hep hüznün çizgileri
Notalarda ihtirasýn melodisi yankýlanýyor..
Sokaklarda arkasý kesilmeyen aþk ölümleri
Cesetler yerlerde , görüyorsun
Çýðlýklar yükseliyor kalbinden
Onlarý sadece sen
Sadece sen duyabiliyorsun..
Avaz avaz baðýran yalnýzlýðýn aðlýyor bu gece
Mehtaba karþý...
Dalga sesleri iþitiyorsun gittiðin yerde
Kalbinden son nefesini verir gibi bakýyorsun
Son bir kez daha görebilme umuduyla
Yerlere dökülen yapraklarýn üzerine basarak
Ardýna bakmadan koþuyorsun uzak diyarlara
Arayýþlarýn hiç bitmiyor
Sevda sözleri yankýlanýyor düþlerinde
Gözlerin dalýyor maviliklerdeki sevdalara..
Gerçeðin düþlerde olduðunu hatýrlýyorsun
Yaþama giden yolda defalarca kaybediyorsun,
Kaybediyorsun , Kaybediyorsun..
Bir korkaktan daha beter halde buluyorsun kendini
Acýlarýn kanýyor , Yaralarýn açýlýyor
Onu her gördüðün yerde...
Duygu karmaþasý yaþýyor zihnin
Kalbin hükmedemiyor zihnine
Yenilgi içinde geliyor karýþýk zamanlar
Sen ise her geçen gün ölüme itiyorsun
Savunmasýz bedenini
Hiç acýmadan..