** Boþ zamanlarýnda arkadaþ, dost ararsan kolayca bulursun. Ama ne yazýk ki bulduklarýnýn hepsi boþtur.
** Sevgilin seni terk mi etti? Olsun. Sen de onu unut gitsin! Ýþte ödeþtiniz…
** Baktým ki onun yüreði kocaman bir okyanus, benimki ise küçücük bir dere. Sonra da anladým neden beni fark etmediðini…
** Her gün yalnýzlýðýmý süsleyip püsleyip piyasaya çýkarýyorum; alýcýsý olmayacaðýný bile bile…
** Kim bilir kaç kere tövbe etti aþka, kaç kere bozdu tövbesini… Her defasýnda “Bu son!” dedi son olmayacaðýný bile bile…
** Verilen küçücük umutlarýn karþýlýðý dayanýlmaz acýlar olmamalý.
** Aklýnla seversen belki de âþýk deðilsin, yüreðinle seversen kesinlikle deli divanesin.
** Ayrýlýrken bana dedi ki: “Sen artýk benim için hiçbir þeysin!” Oysa o, benim için artýk sadece bir defa okunan eski bir kitaptý.
** Zehirli sözlerin panzehrini aradým durdum yýllarca. Bulabildim mi? Ne gezer? Ama gene de aramaya devam!
** Bana bir þey vermeyen kitap, benim için yazýlmamýþ demektir. Öyleyse benim de o kitapla iþim olmaz.
** Omuzlarýndaki yük aðýr geldiyse birazýný kafana at; daha sonra da kafandakileri uygun bir yere boþalt.
** Yangýný önce fark eden, önce söndürecek demek deðildir.
** Ýyiliklerin azaldýðý bir toplum sarsýlýr, iyiliklerin bittiði bir toplum yýkýlýr, iyiliklerin arttýðý bir toplum geleceðe güvenle yürür.
** Günler insan gibidir. O nedenle bazýlarý yorgundur, bazýlarý mutsuzdur, bazýlarý deli doludur, bazýlarý hüzünlüdür, bazýlarý yeni doðmuþtur ve bazýlarý da ölmek üzeredir.
** Mutlu ya da mutsuz olduðundan emin deðil misin? Bak bakalým, içindeki karanlýk her ýþýðý boðuyor mu, yoksa içindeki aydýnlýk hiç kararmýyor mu?
** Hezimet son deðildir; pes etmektir son olan.
** Hayat defterlerimin sayýsý kaç tane bilmiyorum, sadece çok olduðunu biliyorum. Sayfalarýna çizik atýlmayaný, baþtan sona tüm sayfalarý yazý ile dolu olaný, silmekten sayfalarýnýn çoðu yýrtýlmýþ olaný, bir sayfa baþlanýp býrakýlmýþ olaný, yarýsý dolu yarýsý boþ olaný, silinmeyen kalemle yazýlmýþ olaný… Bir de kimse okumasýn diye kilit altýnda tuttuðum, sobada yaktýðým ve topraða gömdüðüm defterlerim var. Þimdi biri çýkýp da benim defterimi dürmekten söz edebilir mi? Eder mi eder!
** Köhne fikirler, ölü bir aklýn tabutunun paslý çivileridir. O nedenle, sökülüp atýlmalarý çok zordur.
** Duygu sürücü, akýl da at olursa arabaya hakim olmak zorlaþýr. Aklýn sürücü, duygunun at olduðu bir arabaya binmeyi tercih ederim.
** Denizin gelgitlerinin zararý kýyýyadýr; aþkýn da âþýðadýr. Ama ne kýyý ne de âþýk bu durumdan þikâyetçidir.
** Baþkalarýnýn hürriyetlerini ellerinden alanlar, hürriyetleri ellerinden alýnmayý hak etmiþlerdir.
** Zaaflarýn küçülttüðü, hatta öldürdüðü çok insan gördüm; ama büyüttüðü insana þimdiye kadar rastlayamadým.
** Yoksulluk, ne yazýk ki çoðunlukla erdemlerin katili olarak karþýmýza çýkar.
** Eðitim insan kiþiliðine giydirilen bir elbisedir. Yalnýz hazýr bir elbise sanýp da ayný þeyi herkese giydirmeye çalýþmamalýdýr. Uymaz! O nedenle her insan için ayrý ayrý eðitim elbisesi dikilmelidir.
** Arkadaþýmýzdan, dostumuzdan, eþimizden, çocuðumuzdan, hatta köpeðimizden sadakat bekliyoruz. Ya biz kendimiz ayný sadakati onlara karþý gösteriyor muyuz?
** Zorba, sadece zordan anlar. O nedenle, her iþini zorla yaptýrtýr ve zoru görünce de kaçar.
** Tohumda yaþama gücü olmasaydý, dünyada ne insan ne bitki ne de hayvan olurdu.
** Suçlarý haksýzlýklarý cezasýz býrak, liyakatsizleri hak etmedikleri makamlara getir, adaleti adil olmayanlara teslim et, zengini daha zengin fakiri daha fakir yap, emeðin hakkýný verme ki o devlet bir an önce tarihe gömülsün!
**
Sevgili okur, geçen sene yayýmlanan Oruç Baba'dan Aforizmalar'ýn ikinci kitap hazýrlýðýný yapýyorum. Her zaman olduðu gibi þimdi de deðerli öneri ve görüþlerinizi almak üzere bu çalýþmayý da internet ortamýnda sizlerle paylaþmak istiyorum. Katký saðlayacak yorum ve eleþtirileriniz için þimdiden teþekkürler... (ÖFH)