DÖNÜM NOKTASI

Herkesin bir dönüm noktasý vardýr. Hem de herkesin…
Birisi küçükken verdiði heyecanla o noktaya varýr.
Birisi gençliðin verdiði ateþle o noktaya adýmýný atar. Birisi ise ömrünün yarýsýný geride býrakarak o noktaya adýmýný sessizce atar. Nasýl olursa olsun hiçbir insan o noktadan geçmeden diðer yollarýn yokuþlarýndan geçemez. Hiçbir insan…
Belki sessizce olur, fark edilmez deðersiz görülür insanýn gözünde .Zamaný deðildir belki bu yüzden kendi hayatýnýn dönüm noktasýný bilmez. Nasýl gerçekleþtiðini anlamak bile istemez. Belki de çok ister hayatýnda yaþadýðý her þeye ona baðlar onunla mutlu olacaðýna inanýr. Onunla hedefe ulaþacaðýna umut eder. O yüzden bir gün o dönüm noktasýyla karþýlaþýnca bir de beklediðini almayýnca hayatýn sert ,sinsi rüzgarýný yüzüne estiðini hissettiðinde, yine o dönüm noktasýnýn farkýna bile varmak istemeden yanýndan hýzlýca geçebilecek bir konuma gelir insan. Her ne olursa olsun ve karþýmýza nasýl çýkacak olursa da olsun o dönüm noktasý hayatýn içinde, hep bir yerlerde saklý. Saklý ki o bizim hayat çizgimiz belirleyecek tek þey ve öyle ki bizi biz yapabilecek de tek þey de o. Hayatýn her anýnda durur o nokta. Belirsizdir, hiçbir insan kolay ulaþamaz ona ,hayalidir öyle olmasý gerekir ya…
Asýl gerçeði ise hep uzaktadýr, en ileride olanýdýr. Zaman ilerledikçe ulaþabilir insan ona. Bir rüzgarýn içinde savruldukça bir güneþin ýþýnlarýyla yüreðini ve ruhunu ýsýttýkça... Her gün akan sularýn içinde bu bedeni yýkayýp yeniledikçe ya da her gün sert taþlarýn içinde sürtündükçe. Her defasýnda yýprandýkça, parçalandýkça. Her gün karabulutlar üstümüze çekerek ve bir gün onlarý daðýtacak kadar güzel ve güçlü bir yürek besleyerek, o küçük noktalarý birleþtirip en sonunda o dönüm noktasýný ulaþmasýný bilmelidir bir insan. Bunu belleyip hayatýnda ilke edinmelidir. Çünkü bu hayatýn içinde durmaktadýr ve her fýrsatta karþýmýza çýkacaktýr da. O zaman fark edilir bir duruma gelir iþte. O zaman kendi dönüm noktasýnýn ne olduðunu anlar. Hangi zamanda nasýl gerçekleþtiðini, hangi gerçeklerle hayatýn akýþýnda yüz bulduðunu kavrar. Ya hiç istemeyerek ya da çok isteyerek de olsa ,o kendi noktasýný alýr ve saklar. Onunla bir olur ,onunla yaþar.
Asýl gerçeðin ne olduðun, kendisine ait dönüm noktasýnýn ne olduðunu o zaman anlar ki anlayacaktýr da her yaþayan insan…