Bir toplumun, bir milletin, bir devletin, bir bölgenin tarihi süreç içinde ürettiði ve kuþaktan kuþaða aktardýðý her türlü maddi ve manevi özelliklerin bütününe kültür denir.
Kültür, içerisinde bir çok þeyi barýndýrýr. Sanatý, yaþamý, gelenek ve görenekleri, evleri, binalarý, köprüleri, yollarý, müziði, sinemayý, dansý, yemekleri... Aklýnýza ne geliyorsa hepsi kültürün bir parçasýdýr.
Kültür sayesinde bu gün bizler, geçmiþimiz hakkýnda bilgiler ediniyoruz. Her bir kültür mirasý, atalarýmýz hakkýnda bize bir bilgi kaynaðý oluþturuyor.
Geliþmekte olan ülkeler, kültüre çok büyük önem vermektedir. Kültüre önem vermek, modernliðin, geliþmenin ve büyümenin bir göstergesidir.
Biz de ülkemizde kültüre önem veriyoruz. Kültürümüze millet olarak sahip çýkýyoruz. Birlik ve beraberliðimiz için, geliþip, büyümemiz ve ileriye saðlýklý bir þekilde taþýnmamýz için bu þart.
Lefkoþa’da bulunan Arabahmet Kültür Evi, yýllardýr Lefkoþa Belediyesi’nin himayesi altýnda bulunuyordu. Bu, kültür ve sanat evi, çeþitli kültürel faaliyetlerde bulunan amatör derneklere de ev sahipliði yapýyordu.
Gazetelerde gördüðüm habere göre Lefkoþa Belediyesi ile yapýlan bir anlaþmaya göre burasý 5 yýl süreyle GAÜ’ye kiralanmýþ.
Tabii doðal olarak, orayý kullanan amatör dernekler, ister istemez karþý gelecektir. Çünkü nereden bakarsanýz bakýn o, eski rahatlýðý bulamayacaklardýr. Burayý eskisi gibi istedikleri þekilde rahatça kullanamayacaklardýr. Dolayýsýyla tabii ki bu sözleþmeye karþý geleceklerdir.
Ama bunu bir de tartýþmaya açmak gerekir. Yýllardan beri burasý sanki atýl vaziyette gibi duruyor. Surlar içinde sessiz, sakin, kaderine terk edilmiþ bir yer görünümünde. Öyle ki geceleri oradan geçmek insana ürperti veriyor.
Geçenlerde bir grup arkadaþla gezdik burayý. Salona, salon demeye bin þahit ister. Sahne olabildiðince küçük. Burada sadece tek kiþilik gösteriler yapýlabilir düþüncesindeyim. O nedenle sahneden tam olarak yararlanmak isteniyorsa, geniþ ve daha büyük bir sahnenin yapýlmasý gerek. O da yetmiyor, arkada soyunma odalarý yok. Sadece küçük bir kýsým ayrýlmýþ bu amaçla ama ona da soyunma odasý demeye söz yetmez. Tabii tuvaletlerin olmasý elzem...
Salonla da iþ bitmiyor. Buraya bir de geniþ ve büyük bir araç park yeri gerekiyor. Gerçi var olduðu söyleniyor ama bana göre ileride burasý ihtiyaca cevap vermez. O nedenle silbaþtan yenilenmesi gerekir diye düþünüyorum.
Bunlarýn dýþýnda en önemlisi çevre düzenlemesi yok. Sokaklar dar ve alabildiðince ýssýz. Bu da bir korku veriyor insana. Canlýlýk hiç yok. Etafta ne market, ne dükkan, ne de oturma yerleri var. Hiç bir þey yok. Ýn cin top oynuyor...
     Arapahmet Kültür Evi için yapýlan sözleþmeye göre, salonu 30 gün önceden bildirmek þartýyla yýlda 45 kez kullanabilecek veya uygun görülen kuruluþlara kullaným için kiralanabilecek. Bu etkinlikler için 250 TL ödenecek ama amatör gruplardan 100 TL alýnacak ve fakat provalar için bir ücret alýnmayacak. Ýnsancýl bir amaç doðrultusunda herhangi bir vakfa veya derneðe baðýþlanmak üzere yapýlan sosyal sorumluluk projelerinde veya LTB’nin kendi etkinliklerinde bir ücret istenmeyecek.
     Bu proje ile Surlariçi’nde bambaþka bir yaþam biçime geçileceði, geçmiþten gelen kültürün daha ileriye taþýnacaðý ve Lefkoþa’nýn kültür baþkenti olacaðý iddialar araýnda yer alýyor.
     Umarýz öyle olur. Umarýz, amaca doðru þekilde gidilir. Böyle bir proje çok büyük yatýrýmý da gerektirecektir.
     Bakýldýðýnda ölü bir yatýrým gibi görünüyor. Ama zamanýn neler getireceðini kimse bilemez.
     Kültürümüze sahip çýkma adýna, sanatýmýzýn ileriye taþýnmasý adýna güzel adýmlar...
     Sonucu zaman gösterecek. Bekleyip göreceðiz.
     Þimdilik hayýrlý olsun demekten baþka bir þey gelmiyor elden...