Ey can…
Umut içinde bekliyorsun
Sabrı terennüm ederek nefesleniyorsun
Kim bilir neler istiyorsun, hangi hasreti özlüyorsun

Sana kıyamam…
Gözlerinden akan yaşlara dayanamam
Fakat nasibin için bende bir şey yapamam
Bahtın hak kitabını sil baştan yeniden hiç yazamam

Kime baksam…
Gülüp oynayan çocukla konuşsam
Sessizlik içinde bankta oturan yaşlı amcaya sorsam
Derinden ah çeker, garip hesabın içine girer, yoklasam

Yaşlı kadın…
Akşama kadar durmadan tarak vurur
Dokumaya çalıştığı ipek halı, acıyıp takat bırakmaz
Patron kahkaha atmaktan geri durmaz, hali ona açamaz

Sual ettim…
Zavallı kadın nasıl çalışıyor diye
Ekmeğe muhtaçmış, evlatlarım okusun diye başlamış
Hiç izin hakkı tanımamış, her gün sabahtan akşama kadarmış

Garibime gitmişti…
Anam, bacım hemen aklıma geldi
Ya zevcem bu hale muhtaç duruma gelip, haktan geçseydi
Sinemde dinmeyen hüzün eksilip, sürura erişmeme yeter miydi

Her halde…
Hala çok okumam lazım geliyor
Anlayamadığım konuları şehretmem gerekiyor
Her ne hikmetse o halı dokuyan kadınların hali içime işliyor

Her yerde…
Mahkûm var, mahpushane kadar
Çaresiz bırakılan, sosyal şartlara ezdirileni kim yazar
Yar, her nefis için bir mizan var, kalbi hassasiyet yoksa yakar

Her beşer…
İnsan olmak için doğar ve yaşar
İnsanlaşmadıkça, cehalet etrafında durmadan nara atar
Akıl ve irade kul olmak için bahşedilmiş ikbal, yoksa nefs azar

İster dinle…
İstersen gülüp geç bu garip halime
Neden bahseder, kimden söz eder, neye davet eder de
Sen, sana ait olmayan her şeyin emanetçisin, dilersen zehaba kapıl inle

Mustafa CİLASUN