*Kendinden korkanı, her şey korkutur…
*İçindeki yaşam gücünü harekete geçirebilirsen sorunlarının çoğunun çözüldüğünü, eskisine göre daha güçlü ve daha mutlu olduğunu görürsün.
*Sen istemedikten sonra, seni köle yapabilecek hiçbir güç yoktur bu dünyada.
*Kurtarıcılara bel bağlayarak, onları kurtardığının farkında değil misin?
*Doğruların, iyiliklerin, güzelliklerin düşmanları savunucularından daha fazladır.
*Takdir edilmez diye korkma; iyi, değerli bir şeyler yaparsan bir gün mutlaka hak ettiğine ulaşırsın.
*Büyük adam olduğunu kabul edebilmem için öncelikle büyük düşüncelerini görmem, bilmem gerekir.
*Toplumdaki ruhsal sorunları görmemezlikten gelmek, insanların geleceğini tehlikeye atmak demektir.
*Çağdaşlığı hak edenler, öncelikle toplumsal sorumluluğun bilincinde olanlardır.
*Kim benden zalimleri, alçakları, yalancıları, hırsızları, asalakları alkışlamamı veya onlara saygı duymamı isterse o da; zalimdir, alçaktır, yalancıdır, hırsızdır, asalaktır…
*Bildiğini sanıyorsan, öğrenmeyi de bırakmışsın demektir. Bilmediğini kabul edersen, öğrenmeye çalışırsın.
*Aklın gösterdiği yoldan gitmek cesaret ister. O nedenle akılsızlar, aynı zamanda korkak da olurlar.
*Dünyayı kurtarmaya kalkışma; kendini kurtar ki dünya da kurtulsun…
*Ölüm ne iyidir ne de kötüdür.
*Köhne inanışların kölesi olmuş insanlardan akla uygun düşünceler beklemek iyimserliğin çok ötesindedir. Onlar akıllarını kullanıp, eleştiri yapabilselerdi zaten bu köhne düşüncelere saplanıp kalmazlardı.
*Bütün insanları tanımak gibi zahmetli bir yol seçeceğine, kendini tanımaya çalış. Kendini tanırsan zaten bütün insanları da tanımış olacaksın.
*Başkalarının bilgisine ve aklına tabii ki ihtiyacımız var; ama kendi aklımıza çok daha fazla ihtiyacımız var.
*Düşünce canlı bir organizma gibidir. Görür, duyar, dokunur, acı çeker, mutlu olur, tat ve koku alır.
*Filozof, insanı ve dünyayı değiştirmeye çalışmaz. Bütün çabası onları tanımaya, anlamaya yöneliktir.
*Soruların cevapları insanı tatmin etmezse, kendi bir arayış içine girer. Bu arayışta da gözleme, eleştirel düşünceye ve felsefeye gereksinim duyar.
*Tek gerçek, cisimler dünyası mıdır? “Cisimler dünyasının dışında bir gerçek yoktur.” Demek, kolaya kaçmak değil midir? Var mıdır, yok mudur kararına hemencecik varacağımız yerde aramaya devam etmemiz gerekmez mi?
* Herkesin aşkı kendi içindir, kendine kadardır, kendine göredir.
*Gördüğü halde görmeyen körlerin çoğaldığı toplumlarda, hırsızlar ve zalimler cirit atar.
*Ulaşılmaz zannettiklerinin de sana ulaşmak için çaba harcamadıklarını nereden biliyorsun?
*Çaresiz, çare aramaktan vazgeçmiş olana denir. Sorunlarına çare ara ki çaresizlikten de kurtulabilesin!
*Günah işlemesin diye insanları uyarabilirsiniz, ama günah işlemesini engellemek için onlara zulmederseniz, siz kendiniz günaha girersiniz.
*Bir ülkede siyasetçiler konuşuyorsa, bilin ki bilgeler susuyordur.
*Her şeyi bildiğini zanneden cahillerin bütün sermayesi yalanlarla, yanlışlarla dolu bir kafadır.
*Bir milletin büyük olup olmadığı edebiyatçılarının, sanatçılarının ve bilim insanlarının var olup olmadığına bağlıdır.
(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)