Sevgili Günlüðüm. Ah benim gýymalý böreðim, Arnavut ciðerim, cevizli çöreðim. Nasýlsýn, iyi min? Beni soracak olursan; iyi miyim, kötü müyüm, bilmiyom. Ýþde öylesine ömür tüketiyom sevgili günlüðüm.

Dün gece gene saçma bi ürya gördüm. Kimseye anlatmadým, kötüye yorarla diye. Ürya dediðin, nasýl yorarsan öyle çýkar. Sabah yüzümü yýkarken suya anlatdým, gocaman torunuma anlatdým, bi de sana anlatacam. Ama bak, “Hayýrdýr inþallah!” demezsen, gatiyen anlatmam. Tamam mý? Gene de senin yerine ben “ hayýrdýr inþallah” deyim, anlatmaya baþlayým.

Yandaþ medyada iþden govulanlarý öðrendim televizyondan. Eeee! Dünya, Sultan Süleyman’a bile galmadý, onlara mý galacak! Merak etdim iþin perde arkasýný. Sordum çocuklara; bu ikdidar yanlýsý yazarlarý neden govdular ki, dedim. Torunla bilgisayardan sayfa sayfa haber açýverdile bana, okudum. Gaste patronu ne vakýttýr bunlarý iþden atmayý düþünüyomuþdu da zaten, cumhurbaþkanýmýzý ikna edemediði için atamýyomuþ. En sonunda ikna etmiþ, ondan sonacýma da yazarlarý iþden atmýþ. Allah Allah! Bi gaste patronu düþün ki sevgili günlüðüm, gastede çalýþtýracaðý adamlarý, iþden kovacaðý elemanlarý bile cumhurbaþganýna soruyo.

Düþündüm kendi kendime: Cumhurbaþganý, basýna bu müdahalesinin çerçevesini geniþletirse; her birime, her guruma yayarsa, bizi de içine goyarsa halimiz nice olur? Yatdým yataða emme uyuyamýyom, bu gonuyu düþünüyom. Düþün bakam, gaþýn bakam derken gece yarýsý oldu. Sonunda uykuya dalmýþým. Þinci, bizim çoluk- çocuk, torun- torba toplaþmýþýz. Güya, büyük toruna gýz isdemeye gidecekmiþiz. Ancak, cumhurbaþganýndan beklediðimiz izin gelmemiþmiþ. Haydaaaa! Üryaya bak sen. Oðlumuza alacaðýmýz gýzýn bize uygun olup olmadýðýna; bizim oðlanýn da gýza münasip olup olmadýðýna cumhurbaþganý garar veriyomuþ. O olmazsa, baþbakan. Ah diyom içimden; “Memet Amca’nla iyi ki evlene goymuþum zamanýnda. Yoksa, cumhurbaþganý, binbir çeþit bahane bulurdu bizi evermemek için. Sonra da Memet Amcan ömür boyu bekâr galýrdý, ben de evde galmýþ gýz gurusu olur çýkardým.”

Ürya bu ya; o sýrada bizim ortanca torun çýkýyo ortaya. Üniversiteye gidecekmiþ, tercihlerini yapmýþ, ama baþbakanýn onayýný bekliyomuþ. Birinci sýraya Konservatuar yazmýþmýþ, benim sanatkâr ruhlu yavrým. Konservatuara da golay golay onay vermiyorlarmýþ.” Müzik de neymiþ !” diyorlarmýþ. Torun da ikinci sýradaki Resim Öðretmenliðine gidermiþ. Fakat; resim öðretmenliðine onay çýkmasý da imkânsýzmýþ. Erotik, ucube resim yaparlar belki diye, gatiyen onay vermiyorlarmýþ. Yoksa, dindar nesil nasýl yetiþirmiþ! Çocuk, tasasýndan ölecek sevgili günlüðüm. “Ben isdediðim okula neden gidemiyorum?” diye delileniyo.

Derken sevgili günlüðüm, ürya bu ya; küçük torun gaste almaya gidiyo çarþýya. Memet Amcan çocuða; “ Sakýnam sakýn, muhalif gaste getirip de bizi fiþletme. Hangi gaste ikdidarý övüyosa, o gasteden al gel.” diyo. Meðer hükümet, kimin nanký gasteyi okuduðunu takip ediyomuþ. Hele bi de Sözcü Mözcü okuyorsan, yandýðýnýn resmiymiþ. Bu gasteyi alan ailelerin dükgâný varsa bi bahane bulup gapýsýna kilit vuruyorlarmýþ. Memur olan biri varsa ailede, onu üç ayda bi sürüyorlarmýþ ordan oraya dama daþý gibi. Þu saçmalýða bi bak hele. Gerçek yaþamla uzakdan yakýndan alâkasý yok.

Ondan sonra sevgili günlüðüm, sofraya oturacaz yemek için. Ürya bu ya; yemekde gadýnbudu köfte, dilber dudaðý datlýsý varmýþ. Amanin amcan bunlarý görünce, yemek sofrasýný altüst getirmesin mi! “Oldu olacak, bi de – af edersiniz - vezir parmaðý yapsaydýnýz!” diye çýkýþdý. “Siz adam olmayacak mýsýnýz? Af edersiniz, Dilber Dudaðý gibi seksi ismi olan datlýnýn ya adýný deðiþdirin, ya da bi daha biþirmeyin. “ diye baðýrý baðýrýverdi. Öyle saçma bi ürya ki; evlerimizde gizli gamera gibi bi þey varmýþ. Hükümet bizi izliyomuþ. Ne yediðimizi, ne giydiðimizi, ne gonuþduðumuzu takip ediyormuþ. Bi tuvalette ýrahat býrakýyorlarmýþ.

O sýrada bana bi kötülük geldi sevgili günlüðüm, tansiyonum düþdü, içime bi golaylýk geldi. Oracýða yýðýlý verdim. Ama, gonuþulanlarý duyuyom; fakat aðzýmý bile gýpýrdatamýyom. Az sonra, dokdur geldi dedile. Dokdur Bey, “Ben gadýn hasdaya bakmam, na mahrem. Çabuk gadýn dokdur bulun,” dedi. Gocaman torun “Ben hemen dokdur hanýmý alýp geleyim,” deyince, dokdur bey uyardý. “Yanýna bi gadýn al da git. Bayan dokdurun, bir erkekle yolculuk yapmasý yasak,” dedi. Ýþde ben tam bu sýrada birdenbire dirilmeyim mi? “Bismillah” çekip kalkdým ayaða. “Demek ben sana na mahremim. Öyle mi dokdur bey?” dedim. Bi sinirle baþýmdaki örtüyü çýkardým, üsdümdeki hýrkayý atdým, gýsa gollu galdým. Saçlarýmýn örgüsünü çözdüm, þampuan reklâmýndaki gibi baþýmý þöyle iki yana salayý sallayýverdim dokdurun garþýsýnda. “Namahrem öyle olmaz böyle olur; al sana na mahrem!” dedim. Bu hýrsla daha soyunacadým inat olsun diye de, Memet Amca’n engel oldu. “Gadýn deyince sizin aklýnýza hemen haþne- fiþne geliyo besbelli. Ama ben erkek görünce, hiçbir cinsel duyguya gapýlmýyom.” dedim. Baþka þeyler de söyleyecekdim de Memet Amca’n aðzýmý gapattý iki eliyle. Ben de aðzýmý açmak uçun çýrpýnýrken, depinirken uyandým. Bi bakdým, Memet Amca’nýn goynunda yatýp dururum. Yaþadýklarýmýn ürya olduðunu o zaman anladým.

Gahvaltý ederken, gocaman torunuma anlatdým üryamý. “Allahým! Sana þükürler olsun. Ýyi ki üryamdaki rezilliklerin yaþandýðý bir ülkenin vatandaþý deðilim,” dedim. Torun acý acý gülerek yüzüme bakdý. Niye öyle bakdý, anlamadým. Daha doðrusu anlamak istemedim. Hani bi atasözü va; “Eþeði gurt yemiþ; sahibi, düþ olaydý bari demiþ," diye. Ben de torunumun gülüþünün ne anlama geldiðini anladým da, anlamazdan geldim, üryada gördüm saydým. Yoksa aklý kýt, izaný eksik biri deðilim Allah’ýma bin þükür.

Hadi hoþca gal sevgili günlüðüm. Öpüyom, olmayan gözlerinden.