Sevemedin beni…Oysa ben de herkes gibiydim.Korkardým bazý, sevinirdim, aðlardým…Katýla katýla güldüðümüzü hatýrlarým da beni sevmemen için hiçbir sebep göremezdim.Neydi kusurum.Herkes gibi olmak mý?Bu dünyada farklý olan yaþayabiliyor mu ki sen benden farklýlýk bekledin.Sanmam.Gerçekçi bir insandýn.Peki o zaman neden?
Eski zaman insaný deðiliz.Teknolojinin içinde debeleniyoruz.Boyumuza kadar batmýþýz bu bataklýðýn içine ama yine de ben senin aramaný arada sanki yürümeyle yýllar sürecek bir yoldan gelecek mektubu bekler gibi beklerdim.Sürekli aramak isterdim seni ama gururuma yediremezdim.Çünkü bu iþi tek taraflý bir þekilde yapmak yýlýþýklýktan baþka bir þey deðildi gözümde.Yani öyle inanýrdým.Bunun yerine ayda bir kere belki yine ben arardým.Sen bu iþi çok nadir yapardýn.Bir elin parmaklarýný geçer mi bilmem.Neden beni bu kadar umursamazdýn?Sevmiyordun çünkü.Çünkü seven insan sevdiðini düþünür.Ne yaptýðýný, nasýl olduðunu ne bileyim bir þeyi merak eder yahut bir sebep bulur illaki arardý.
Beni sevmediðini biliyorum.Sana bazý günler yandýðým dertlerden bunaldýðýný da biliyorum.Onlar sadece senin biraz olsun dikkatini çekebilmek içindi.Ama pek baþarýlý olamadým.Düþün iþte ben bunca gerçeðin içinde seni hala sevmek gibi akýl karý olmayan bir iþe bel baðlamýþ devam ediyorum.Senin bir gün dikkatini çekip, bir gün belki beni seversin diye bekliyorum.Çünkü biliyorsun ben herkes gibi deðilim.Çünkü herkesin seni sevdiði bir dünya deðil burasý.