Gözlük ve Bisiklet
Her bedene kafa lazım, her eşya yapımında kafa yormak lazımdır. Bir gözlüğün kafası bir kafada iki kulağa tutunmasıdır. Gerekli görülürse bir iple boyuna asılır, bel kazandırılır. Gözleri iyi görmeyen birisi gözlük takar ruhunu yoluna koyar. Bedeni şenlenir devinimini normalinde kontrol ederken. Bir bisikletin kafası ise direksiyonudur, iyi yürüyemeyen birisi elleriyle tutar bir nevi kafasını. Ayaklarıyla belini devindirir, önündeki bir yol bedeni oluverir yol aldığı coğrafyası. Kafada bir gözlük ayaklarının altında bir bisiklet dünya devinir, bireysel. Her çocuğun bir bisikleti vardır. Olamayanın muhakkak bir bisiklet hayali vardır. Her bir yaşlı insanında özellikle okumayı seven insanlarında bir gözlüğü vardır. Her yaş insanın gözlük tutkusu da vardır, güneş ışığına karşı. Ve güneşe yolculuk tutkusu da vardır, bisiklet tutkusunda. Her kafadar insanın, insan kafasını neyle tutar aklıyla tutar bir taşınır bedeniyle. Yaşlanan bedeninde aklını giyimi kuşamıyla gerekli aksesuarları gözlüğü bastonu ve de şemsiyesiyle kafasında tutar. Kafalı olmak akıl işidir. İnsan aklını koyduğu bedenini devindirdiği her eşyasıyla bir nevi kafasını başında tutar, bedenini devindirme konforunda lüks hayatını yaşar. Evi yanmış eşyası kül olmuş olsun aklı başında sağ ya, akıl sanatı eşyasını yeniden tedarik eder.
Akıl sanatının kalbi cebindeki parasıdır. Parası mı yok, kalbi mi yok. Hayatı var bir bedensel akıl devinimi var. Çalışırsa para kazanır, birlikte yaşadığı muhakkak bir toplumunda bir potansiyeli söz konusudur. Bedenindeki kalbi bütün vücudunu oluşturan organlarınca ortaksa damarlarında akan kanı toplumsal kalbi parası, sermayesi de her bireyinin cebinde dolaşımında ortaktır. Her gelişmiş toplumda para dolanımı akıl kafasınca eşittir. Kafasını tutabildiği aklıyla o kadarda para akışını kontrol eder. Kafasını tutamayan akılsız insanı açlığı tutar midesinden ve el açtırır gelip geçenlerin yolunda bir hücrelik oturuşla dilenir. Akan ırmağın kenarında bir ağacın gövdesinden türeyen bir mantar misalidir. Dilenciler kavasını tutamaz akıl eksiğini acındırır durur ama bir toplumun kafasını tutarlar. Yüreğinin rahatsızlığından korkup kafasının karışmasından çekinen insan cebindeki bozukluğundan ödün verir. Bir çocuk bisikletini kiralar bir dilenci güneş gözlüğünü takar kör misali dilenir.
Akıl uzay boşluğunda atar. ‘Bing bang’ büyük patlamayla. Her akılın başı büyük patlamayla başlar ama her zaman büyük bir fikirle buluşmaz. Konu ve konum önemlidir. Her konu ve konumda her fikri yok edemezsiniz. Her fikrin yok edilmesiyle ancak büyük patlamaya zemin hazırlanarak ideal yeni bir başlangıç elde edilir. Her fikrin yok edilmesi aklın her konuya eşit paylaştırılmasıdır. Yok, edemeyeceğimiz Allah, fikri inanç yüreğimiz vicdanımız her şeyimizle bir yaratıldığımız, bir oluştuğumuz uzay boşluğumuz. Evreni bir yok edemeyiz ama kendimiz her canlı olarak ölümümüzle kendi evren potansiyelimiz sonlanır. Evet, Allah birdir, hepimizin akıl boşluğu uzay boşluğu birdir. Göreceli olan fikirlerimizdir. Dünyasal devinimsel hayat boşluğumuzda imkânlarımız farklıdır. Kimiz gözlük takar kimimiz bisiklete biner.