Tarihten bu yana kadýn, korkulu rüya haline gelmiþ ve tesanüt içerisinde hazýrlanmýþ olan hain projelerin sahnesi olmuþtur. Nefislerinde kadýný en yüce makamda oturtanlar, yeri geldiðinde de biçilmiþ rollerin kurbaný ettiler. Kadýný erkekten türetenler, erkeklerin arzularýna hapsettiler.

Ýtaat edilecek adres olarak Allah(c.c)’ý deðil, kendilerini tayin ettiler. Peki ya onlar nasýl var oldu? Onlarý insanlýða kazandýran vesile kadýn deðil miydi? Yoksa onlar gökten zembille mi indiler hayat iklimine?
Diri diri gömülen kýz çocuklarý, varlýk sahasýna düþtükleri andan ölümüne kadar ‘’insan’’ sýfatý yakýþtýrýlmayan ve sadece çýkar objesi durumunda býrakýlan kadýnlar asla yalnýz deðiller ve olmayacaklardýr. Þehadete koþan Sümeyye’yi, ancak Allah(c.c)’a sýðýnmýþ muhacir ve mücahide kadýn Ümmü Gülsüm’ü, takvasýyla hayasýzlara, nefsin uþaklarýna ve iffet düþmanlarýna boyun eðdiren Ümmü Zer’i Allah(c.c) asla unutturmadý ve unutturmayacaktýr.

Aslýnda kadýna yönelik cehaleti þaha kaldýran en önemli husus, kadýnlarýn yaratýlýþ itibariyle erkeklerden meydana geldiði iddiasýdýr. Allah(c.c)’ý anlamayanlar ve O’nun katýnda indirilenden ziyade uydurulan dinin mensuplarý, kadýnlarý hakir görmek ve öyle göstermek, onlar üzerinden hedeflerine ulaþmak düþüncesiyle bu tür bir yaratma projesini de beraberinde geliþtirip ortaya atmýþlardýr. Bu hurafeler, maalesef islamýn hakim olduðu düþünülen toplumlarda da kök salmýþ ve kýsa zamanda da popüler olmuþtur. Ýslam, o toplumlarýn cennetteki tapusu; hayatýný üzerine temellendirdikleri geleneksel din ise yaþam tarzlarý olmuþtur.

Ýnsanýn yaratýlýþýný Kur’an’i bir bakýþ açýsýyla ele aldýðýmýzda erkek ve kadýnlarýn birbirlerinden asla türemediklerini; aksine iki cinsin de hayat bulduklarý þeyin tek ve ayný olduðunu açýk bir þekilde görmek mümkündür. ‘’Ey insanlar! Sizi tek bir cevherden/nefisten yaratan, o cevherden/nefisten de eþini yaratan ve her ikisinden de birçok erkek ve kadýn üretip yayan Allah’tan sakýnýnýz…’’(Nisa,1) ayetiyle Allah(c.c), bizlere açýk bir þekilde ifade etmektedir ki kadýn, erkeðin ne kaburga kemiðinden ne sol kemiðinden ne de þu veya bu kemiðinden yaratýlmamýþtýr. Ayette anlaþýlmasý gereken temel konulardan ilki hitabýn ‘’Ey erkekler’’ diye geçmemesi, ikincisi ise erkekler hangi cevherden yaratýlmýþlarsa kadýnlarýn da ayný türden yaratýldýklarýdýr. Allah(c.c)’a düþmanlýk edenler, ayetlere putlarýnýn aklýyla yaklaþarak hem O’na hem de ümmetin mücahide kadýnlarýna iftira atmakla insanlýk libasýný üzerinden çýkarmýþ oluyorlar.

Kadýna bu denli pervasýzca saldýranlar, elbetteki günahlarýnýn kefareti olarak da onlarý hedef tahtasýnda oturtmaya devam edecekler. Kadýnlar, insanlarýn günah kaynaðý ve mirasý olarak görülmektedirler. Bu yüzden cehennemliklerin yüksek oranda kadýnlarýn olduðu öne sürülmekte ve Peygamber de bu akýl dýþý oyunlarýna baþrol tayin edilmektedir. Ýddialarýna uygun kýlýf bulmak ve taraftarlarýna yol açmak için Peygamber adýna aslý astarý olmayan, neresinden tutarsanýz elinizde kalacak türden sözler piyasaya servis edip vahiy kültüründen uzak kalmýþ akledemeyen zihinlerini bulandýrmaya çalýþmýþlardýr. Konuyla ilgili bir rivayet þu þekildedir: ‘’ Ashab-ý Kiram’dan Ebu Said el-Hudri anlatýyor. Bir ramazan ve kurban bayramýydý. Resul-i Ekrem Efendimiz, bayram namazýný kýldýðýmýz namazgaha geldi. Bir tarafta kadýnlar da bulunuyordu. Onlarýn yanýndan geçti ve þu hitapta bulundu: ‘’ Ey kadýnlar! Sadaka veriniz ve istiðfarý çok yapýnýz. Çünkü bana cehennemlikler gösterildi, çoðu sizler idiniz. ‘’(Buhari. Hayz 6, Zekat 44, Ýman 21, Küsuf 9, Nikah 88) Bu rivayette maalesef onlarca çeliþki mevcut.
•     ‘’Ey kadýnlar! Sadaka veriniz’’ deniliyor rivayette. Sizin rivayetleriniz gereði peki ya kadýnýn kocasýnýn izni olmazsa? Çünkü yine baþka bir rivayette kadýn kocasýndan izinsiz asla nafile oruç tutmamakla beraber sadakayý da veremeyeceði ifade edilmektedir.
•     ‘’Bana cehennemlikler gösterildi’’ ifadesinde Peygamberin gaybý bildiðini vurgulamakta ve buna karþý Allah(c.c): ‘’Gaybýn anahtarlarý Allah(c.c) katýndadýr. Onlarý ancak O bilir.( En’am, 59). ve yine baþka bir ayette: ‘’Göklerde ve yerde Allah(c.c)’tan baþkasý gaybý bilmez.’’ ( Neml,65). Allah(c.c)’a raðmen Peygamber böyle bir ifade kullanmýþ olabilir mi? Tabiki de hayýr. Aksi takdirde emre itaat etmeyen, ayetlere zulmeden bir Peygamber profili ortaya çýkmýþ olacak ki bütün Peygamberler de emre itaatsizlikten münezzehtir.


Aslýnda bu tür iddialarýn Eski Ahit israiliyyat temelli olduklarý açýktýr. Tevratta yasak edilen meyveden ilk yiyenin ve sonrasýnda yedirenin Havva olduðu ifade edilir. Neden yedin? Sorusuna karþýlýk Hz. Adem’in Allah(c.c)’a cevabý þu olmuþtur: ‘’Yanýma koyduðun kadýn, aðacýn meyvesini bana verdi, ben de yedim’’ nitelikte cevap verdiði Havva’nýn ise ‘’Yýlan beni aldattý ve o yüzden yedim’’ diye yanýt verdiði zikredilmektedir. Bunun üzerine Allah(c.c)’ýn kadýn(Havva)’a: ‘’Çocuk doðururken o anda sana çok acý çektireceðim. Aðrý çekerek doðum yapacaksýn, kocana istek duyacaksýn ve seni o yönetecek’’ dediði, Hz. Adem’e de: ‘’Karýnýn sözünü dinlediðin ve sana sana meyvesini yeme dediðim aðaçtan yediðin için toprak senin yüzünden lanetlendi. Yaþam boyu emek vermeden yiyecek bulamayacaksýn’’ dediði söylenmektedir.

Bu israiliyyat kaynaklý bilgilere göre Hz. Adem’i cennetten kovduran ve günaha girmeye sevk edenin Havva olduðu dolayýsýyla kadýnlarýn cehennemin var oluþ sebebi olduklarý dillendirilmektedir. Fakat aslýnda iki tarafýn da çabalarý sonucunda hatanýn meydana geldiði þu ayetlerle anlaþýlacaktýr: ‘’Ve demiþtik ki: ‘Ey Adem! Eþinle birlikte cennete yerleþin, neresinden isterseniz bol bol yiyiniz. Ancak þu aðaca yaklaþmayýnýz. Yoksa zalimlerden olursunuz.’’ (Bakara,35). ‘’Bunun üzerine þeytan onlarý oradan kaydýrdý, ikisini de bulunduklarý yerden çýkardý. Biz de: ‘Haydi kiminiz kiminize muhalefet olmuþ olarak yeryüzüne inin, size belirli bir zamana kadar duracak ve faydalanacak yer vardýr.’’ Demiþtik.(Bakara,36). ‘’Derken Adem, Rabbinden kelimeler aldý(ve onlarla yalvardý da) Allah da tevbesini kabul etti. Þüphesiz tevbeleri kabul eden ve baðýþlayan O’dur.’’ (Bakara,37)

Bu rivayetlere dikkat edilmesi gereken hususlardan biri iþlenilen fiillerin birlikteliði sözkonusu iken ve bu anlayýþ kapsamýnda anlam çýkarýlmasý gerekirken sadece Havva’yý odak noktasý haline getirerek bu doðrultuda Havva þahsýnda tüm kadýnlarý günah keçisi ilan etmek, akla ve mantýða hizmet etmekten gayrý tamamen þeytanlarýnýn çizmiþ olduklarý projeye kadýnlarý böyle bir algý operasyonuna dahil ederek amaçlarýna ulaþmayý hedeflemektir. Ýkinci bir husus ise Yüce Allah(c.c)’ýn bu ayetlerde Havva’ya deðil, Hz. Adem’e vurgu yapmasý ve Hz. Adem’in tevbe edip af dilemesidir. Gerçekten tek suçlu Havva ise peki Hz. Adem neden tevbe etmekte ýsrarcý oluyor? Bunlarý bir bütün olarak ele aldýðýmýzda bu konudaki anti islami bakýþ açýlarýnýn ne kadar da gerçek dýþý olduðunu da kavramýþ oluruz.

Temel gayemiz, kadýnlarýn karþý karþýya kaldýðý ve toplumun temel problemlerinin baþýný çektiði þeytani zihniyetleri bertaraf etmek, ayný zamanda kadýnlarýn parçasý haline getirilmeye çalýþýldýðý senaryolarýn asýl gerçeklerine ve gerekçelerine dikkat çekmektir. Aksi takdirde beyinsiz kuklalarýnýn çorap söküðü gibi gelen asýlsýz iddialarýný dile getirmeye mecal býrakmaksýzýn hayalleri dahi aþan çokluktadýr.
Hayatý ve hayat veren vahyi doðru anlamak lazým. Vahyi doðru anlamak putlardan arýnmýþ, hurafelere diz çöktürmüþ bir benliðe, akla sahip olmak gerekir. Þu da bir gerçek ki kalemin hakikatinden yoksun olanlar, zulmün kalemine mahküm olurlar.