Bölüm 1.
1.
Karanlýkta tek aydýnlýk benim.Kendimi görebiliyor, içime tüm þiddetli ve koþar adýmlarla yürüyordum. Yol diyor ,yolum..Kayýplardayým, kendimi bulduðum yerde yolculuk bitecekti.
Kimdi bu karanlýkta ki ben.
Tanýþmak için yol aldýðým içsel mekanda köhneleþmeye yüz tutan dokunulmamýþ biþeyler vardý.
Çok karýþýk burasý, geçmiþ gelecek ve bugün birbirine dolanmýþ. Ayýklamaya niyetim var da takatim yok.Hem dolanmýþsa ne olmuþ. Alýþtým zaten tüm sunulanlara. Çözmek ve çözülmeyenden rahatsýzlýk duymamayý yüzsüzlüðe vurdum.
Deðiþtirmeyi düþünmedim. Düþünmeyi bile düþünmüyorum. O kadar haline býraktým.
Lakin anlayamadým. Ben ne yapýyorum içsel mekanda. Benimmiþ? Ama cok
Farklýyýz .Benim olduðuna eminsiniz deðil mi?
Kendý düþüncelerine yol almak gibi bir giriþim yapmýþken ,yanlýþ mekana olmasýn bu yolculuk.
Diye soramadým .Soracak bir tanýdýk bulamadým.
Yabancýyýz içselim ile.
Þimdi kabullendiðim ben ile uyumak varken,rahat rahat teslim olduðum hayatý yaþamak varken nerden çýktým bu yolculuða, bilmediðim ve yabancý bulduðum þu yola.
Aklýma girmeye çalýþan gizemlerin derdine mi gireyim bu saatten sonra.
Gizemli tüm bu dolanan karýþýklýk.

Aslýnda merak ediyor olabilirim.Ýtiraf ediyorum çok ediyorum. Ama kim uðraþacak bu dolananlari çozmeyle.
60 yýldýr çözmedim bu kohhnelesneye yüz tutan yerin havasý tuttu beni.Biraz hüzün geldi burnuma birazda benim aþina olduðum.
Bunca aþinalýk içinde yabancýyým