Kemal Tahir, Sosyoloji tahsili yapmamýþ hatta liseyi bile bitirememiþtir; ama eserlerinde toplumsal konularý bir sosyolog titizliðinde iþlemiþtir. O nedenle Kemal Tahir'in adý Türk Sosyologlarý listesine yazýlmalýdýr. (Üniversite hocam Prof. Dr. Cahit Tanyol, onun gerçek bir sosyolog olduðunu sýk sýk söylerdi.)
O, kýrk beþ sene önce bir 21 Nisan günü aramýzdan ayrýldý.
**
1910’da Ýstanbul’da dünyaya geldi. Asýl adý Ýsmail Kemalettin Demir’dir. Deniz subayý olan babasý, Sultan II. Abdulhamid’in yaverlerindendi. Ýlkokulu çeþitli okullarda, rüþtiyeyi Kasýmpaþa’daki Cezayirli Haþan Paþa Rüþtiyesi’nde okudu. Ortaöðrenimini Galatasaray Lisesi onuncu sýnýfa kadar sürdürdü. Daha sonra bir süre avukat katipliði yaptý. 1932’de gazeteciliðe baþladý ve 1938’de hapse girene kadar bu mesleðini sürdürdü. 1938’de yazdýðý bir yazýdan dolayý on beþ yýl hüküm giydi; Çankýrý, Çorum, Kýrþehir ve Malatya cezaevlerinde on iki yýl yattý. Ve bu dönemde içinde bulunduðu dünya görüþünün Türkiye uzantýsýný eleþtirmeye baþladý ve kalýplaþmýþ inançlardan sýyrýlarak düþüncenin genel karakterine dönük fikirler geliþtirmeye baþladý. Halit Refið hazýrladýðý kitabýnda bu konuþla ilgili þunlarý söylüyor:

“”Kemal Tahir, kendisini kimseye ve hiçbir gruba baðýmlý hissetmeden, düþüncelerini, karþýsýndaki ister anlasýn ister anlamasýn, herkese açardý. Düþünce onun için hiçbir zaman son duraðýný bulamayan sonsuz bir geliþim halindeydi. Ýleri sürülmüþ ve ileri sürülen her düþüncenin mutlaka karþýtlarýný bulurdu. Bu karþýtlarýn vardýðý sentezlerle de yetinmez, çoðu zaman etrafýndakileri þaþýrtýrcasýna sentezlerin içindeki kendi karþýtlarýný arardý. Onun teorik olarak karþýtlýklardan sentezler bulma düþüncesi, pratikte, çeliþkili Türkiye gerçeklerinden, akýlcý ve millî birlik kavramýna eriþmenin yollarýný gösteriyordu. Bu açýdan Kemal Tahir, birbirinden farklý özellikleri kullanýlarak, parçalanmaya ve bölünmeye çalýþýlan Türk toplumunun, bütünleþme arayan “kollektif vicdaný”nýn temsilcisidir.”

Sanat hayatýna önce þiir (1932-1934), sonra hikayelerle (1935) giren Kemal Tahir; konularýný Çankýrý, Çorum dolaylarýndan, cezaevi yaþantýlarýndan, Kurtuluþ Savaþý’ndan, eþkiya menkýbelerinden alan romanlarýnda, törelere baðlý, kökü geçmiþlerde köy düzen ve sorunlarýný inceledi, eleþtirdi. Yerli dekor ve renkleri ustalýkla kullanarak gerçek bir Anadolu romaný oluþturdu. Kemah Tahir bunun yanýnda bir çok inceleme eser de yazdý. Özellikle marxist terminolojiyi yerlileþtirerek, Anadolu’ya uygun bir terminoloji oluþturmaya çalýþtý. Bu yüzden de dönemin bir çok aydýný tarafýndan da eleþtirildi. Bu yüzden de çevresine bu tazyiklerden sýkýldýðýný sýk sýk dile getirirdi. Ölümü de böyle bir tartýþma esnasýnda geçirdiði kalp krizi nedeniyle oldu (21 Nisan 1973)

Kemal Tahir'in Eserleri

Roman:
Saðýrdere (1955)
Esir Þehrin Ýnsanlarý (1956)
Körduman (1957)
Rahmet Yollarý Kesti (1957)
Yedi Çýnar Yaylasý (1958)
Köyün Kamburu (1959)
Esir Þehrin Mahpusu (1961)
Bozkýrdaki Çekirdek (1962)
Kelleci Memet (1962)
Yorgun Savaþçý (1965)
Devlet Ana (1967)
Kurt Kanunu (1969)
Büyük Mal (1970)
Yol Ayrýmý (1971)
Namusçular (1974)
Karýlar Koðuþu (1974)
Hür Þehrin Ýnsanlarý (1976)
Damaðacý (1977)
Bir Mülkiyet Kalesi I-II (1977)

Öykü:
Göl Ýnsanlarý (1955)
Notlar:
Kemal Tahir’in Notlarý 1-13 (haz. Cengiz Yazoðlu, 1989-1992).
Sohbet:
Kemal Fahir’in Sohbetleri (haz. Ýsmet Bozdað, 1980).
Mektup:
Kemal Tahir'den Fatma Ýrfan'a Mektuplar (ilk eþine mektuplar, 1979)
Ödülleri:
1960 Dost dergisi anketi: Yýlýn en iyi romancýsý
1967-1968 Yunus Nadi Roman Armaðaný Yorgun Savaþçý ile
1968 Türk Dil Kurumu Roman Ödülü Devlet Ana ile