Oysa bilirdim,
Sürekli düş kurarken,
İzdüşüm zamanları,
Okunmazmış dünya taş hücrelerde,
Geyik muhabbetleri,
Kayboluşu aşk’ın..
Bir ucunda,
Küllerini dağıtan bir kent sayıklaması,
Bir ucunda,
Suskunluğum,
Gidermezmiş yalnızlığı..

Herkes belirsiz yüzlerine vururmuş ışığı,
Rütbesiz bir mitoloji sağanağı,
Yayılgan gölgeler, /Yosunlu duvarlarda..

Oysa bilirdim,
Kıyısız okyanuslar kadar,
Rüzgarlıydı zaman,
Ayırgan aynaların kırık bakışları,
Dikdörtgen bir odanın,
Saklanışları..
Çocuksu düşlerle büyümenin,
Cam kırıkları,
Kırk derece ateş hattında,
Üşümenin zavallılığı,
Hep olacaktı bir yerlerde..

Oysa bilirdim,
Hiçbirşeyi anlatmak gelmezdi içimden,
Bütün bakışları bir kenara bırakıp,
Seyrederdim uzaklığı,
İçimden konuşurdum seninle, /İçiçe,
Suskun zamanlar,
Olanca güçleriyle yalanlanırdı yüzümde,
Uyanmalıydım artık,
Uyanmalıydın..

Hiç tepki vermeden,
Çekip giderdin ulaşılmayacak en yüksek yere,
Mekansız,
Taş duvarlar yalnızlık olurdu..

Hep hiçliklerle boğuşarak geldik bu zamana,
Dün gibi, bugünde bana ait olmayacaktı bu sessiz bekleyiş,
Çıplak kentleri giyinen mevsimler gibi,
Daha çıplak büyüyecekti düş zamanlarımız,
İsimsiz bir dille yazılan,
Bütün aşklar kalıcıydı gecelerce,
Çünküsü vardı hayatın cebimizde,
Çünküsü hep olmalıydı..

Oysa bilirdim,
Adalara giden her vapur,
Birkaç martı takardı peşine,
Suyu bölerek rüzgarsı,
Varma telaşı, /Nereden nereye,
Bir anlık heyecanın ardısıra..

Şimdi yine,
Hiç olmadığı kadar,
Yer değiştirmem gerek,
Üç köşesinden beni gözleyen bir odanın,
Hiçbir yerinde,
Durmaksızın..

Oysa bulunmam gerektiği yerde,
Metro’nun girişinde bekleyen,
Birkaç travestinin düşlerinde,
Boya sandığında haç çizili bir çocuğun gözlerinde,
Zamanı kollayan bir adamın,
İvmeli gölgesinde,
Uzaklığında bütün teğet açıların,
Kuşkusunda aşk’ın,
Yanılgının geriliminde,
Sürekli burada,
Şimdiden daha yakın,
Olmam gerektiği gibi,
Kayıpsız..

Bu yalnızlık nasıl giderilirse,
Duvarsız..