Her insana ayný gözle bakan dil, din, ýrk, inanç, kültür farký gözetmeyen çaðdaþ, bilim ve demokrasiden yana olan Aleviliðin, kendinden olmayaný dýþlayan, hakir gören gerici, ýrkçý, ülkücü ve Þiiliðe yakýn olmasý ya da onun gibi düþünmesi, Alevilikten tamamen baþka bir þey demektir. Nasýl ki Marksist birisinin saðcý ve faþist olamayacaðý kesinse, Alevilerinde ýrkçý olmasý asla düþünülemez. Irkçýlaþýp Þiileþen Aleviler, Alevilikten çýkanlardýr.

Anadolu ve Mezopotamya'nýn en aðýr siyasal sorunlarýndan birisi Kürtlerin özgürlüðü, diðeriyse Aleviliðin Ýslam dýþý kendine has bir inanç olduðunun resmi ve meþru kabul edilme meselesidir. Kürtler; coðrafi ve ekonomik açýdan emperyalistlerin sömürülerine uygun olmadýðýndan, görmezden gelinip insani tüm haklarý yok sayýldý. Bundan cesaret alan bölge devletleri, Kürtleri asimile etmek için ellerinden gelen her türlü dejenerasyonu uyguladýlar. Yaþanan bu etnik ve kültür soykýrýmýna karþý, Kürt mücadelesi büyük bir umut ve güvence olup, gericileri önemli ölçüde caydýrmýþtýr. Ancak tehlike henüz bitmiþ deðil.

Makalede Kürtlere deðinilmesinin nedeni, Kürtler ile Alevilerin iç içe asýrlardýr benzer katliamlarý yaþamalarýdýr. Faþizan bu yapýya karþý Kürtlerin öz savunmacý siyaseti, tarihsel bir örnektir. Kýzýlbaþ Alevilerinde benzer örgütlenmeye gitmeleri gerekirken, ciddi sorun yokmuþ gibi sisteme entegre olmaya çalýþmalarý, Alevilerin henüz gerçek anlamda siyasallaþmadýðýný gösteriyor. “Siyaset boþluk kabul etmez” gerçekliðini bilen Türkiye Militarizmi, demogojiyle Alevileri sahte birlik, laiklik ve demokrasi yalanlarýyla oyalarken, diðer taraftan katliam ve korku psikolojisiyle, Alevileri sürekli sýðýnacaklarý bir liman arayýþýna mahkum etmiþtir.

Tüm bunlarýn yaþanmasýnda, Aleviliðin gerçek var oluþ tarihini ve Alevilerin sosyolojik yapýlarýný inceleyip, açýða çýkaran bir siyasi yapýnýn olmayýþý birinci olumsuz etkendir. Ýkincisi Alevilerin kendi baþlarýna baðýmsýz örgütlenmeleri, özellikle çoðu sol siyasi düþünceler tarafýndan adeta ayýp, gereksiz görülmesidir. Alevi sorunu bilinçli olarak sürekli görmezden gelinip geri plana itilmesi, Alevilerin milliyetçi ve Þiilik gibi ýrkçý yapýlara sempati beslemelerine neden oldu. Ýfade edilen sonuçlara en çok kimlerin sebep olduðunu, somut þekilde açýða çýkarmak büyük önem arz ediyor. Çünkü faþist militarizm cahil, kültürsüz Alevi Dedelerini derin bir korku psikolojisine düþürerek, yalancý hayal ürünü hikaye ve masallarla, faþist Türk ve yobaz Þii yapýp, Aleviyi - Alevi'ye, Kürdü - Kürd'e düþmanlaþtýrarak hedefine ulaþmaktadýr.

Þayet Kýzýlbaþ Alevilik, Tek Tanrýlý Dinler gibi özellikle Ýslam'ýn Þii Mezhebine benzer þekilde dogmatik, kiþi, soy, din ve etnik ýrkçýlýða tapýnmýþ olsaydý, bölgenin birçok gerici güçleriyle rahatlýkla birleþip asýrlarca katliam yaþamazdý. Kýzýlbaþ Alevilik var olduðu günden bu zamana kadar, Ýslam'ýn tüm Mezhepleri ve ýrkçýlarla ne ayný düþüncededir, ne de ortak siyasi, inanç yapýsý mevcuttur. Ýslam ile tamamen ayrý dünya görüþüne sahip Aleviliðin, Ýslam ve ülkücülüðün yan kollarý olan tek dil, tek din, tek düþünce ve tek ýrk þeklinde düþünmesi demek, doðanýn ve eþyanýn tabiatýna aykýrý olduðu gibi, Aleviliðin de kendi doðasýna aykýrý ve insani her þey orada bitmiþ demektir. Bu gerçekliðe raðmen bazý Alevilerin Milliyetçi ve Þiilik þeklinde kendilerini tanýmlamasýna esas sebep olanlar, Alevi entelektüel, öncü ve Türkiyeli sosyalistlerdir.

Örneðin Türkiye'deki sosyalist örgütler, Alevileri kendilerinden ayrý ya da uzak görmeyip, her türlü siyasi örgütlenmelerini Aleviler içinde yaptýlar. Ancak Alevilik bir din mi, inanç mý, siyasal felsefi düþünce mi olduðu hakkýnda somut teoriye sahip olmadan, “Din Afyondur” gibi tepeden inmeci yaklaþýmlarla, hem Alevileri hem de emekçileri Ýslami militarist gericilerin kucaðýna ittiler. “Dine Devrimci Yaklaþým” benzeri teoriler geliþtirilseydi, inançlý insanlarý kazanmak mümkündü.

Üstelik sosyalistler öz savunma güçlerini oluþturamadýklarý için, emekçilerde yaþattýklarý hayal kýrýklýðý, Alevilerde daha aðýr gerçekleþti. Buradan hareketle Alevi Dedelerini suçlamak kolay ve basit bir yaklaþýmken, doðru sonuca da götürmüyor. Her türlü olumsuzluklar diz boyu iken, Türkiye'de yaþanan siyasal deðiþimlerin nasýl ve hangi güçler sayesinde gerçekleþtiðini hatýrlayýp daha net anlamaya çalýþalým.

Son 30 yýldýr Aleviler yarý korkak yarý cesaretle, Alevi olduklarýný söyleyip gayri resmi dernekleþip televizyon sahibi olmalarýný, hangi siyasal mücadeleye baðlýyorlar acaba? Devletin mevcut ýrkçý anayasasý Alevileri inkar etmeyi sürdürdüðüne göre, Türkiye'de dernekçililiðin hiçbir yasal güvencesi olmadýðý bilinmelidir. Devletin bu gerici ve ýrkçý yapýsýna raðmen, Kürt mücadelesi ve bölgede yaþanan siyasal deðiþimler, Alevilere de çeþitli imkan ve olanaklar saðlýyor. Alevilerin bundan doðru þekilde yaralanabilmeleri için, kendilerine yakýn siyasal güçleri çok iyi tanýyýp güç birliði yapmalarýyla mümkündür.

Herkesin kabul edeceði gibi bölgede ve Türkiye'de tüm siyasi yapýlar, Kürtleri dikkate almadan amaçlarýna ulaþamayacaklarýnýn farkýnda olmuþlardýr. Alevilerde artýk Kürt mücadelesini kabul edip ciddi siyasal birlikteliðe gitmek zorundalar. Gitmezlerse en çok kaybeden kendileri olacak. Aleviler þu gerçeði görmeliler, gerici militarist rejim bile korkudan, Alevilerin Kürtlere destek vermemesi için, dernekleþme gibi gayri resmi oluþumlarýn önünü açmýþtýr. Alevilerin büyük çoðunluðu hâlâ Cumhuriyetin bu gerici oyununa aldanýp, devlet tarafýndan sürekli dýþlanýp horlandýklarý halde, hak sahibi olacaklarýný düþünmeleri, Alevilerin kültür ve siyasi seviyelerinin çok düþük olduðunu gösteriyor. Özellikle Türkiye'de siyasal bazý fýrsatlardan söz edilecekse, bu Kürtlerin dolaylý veya direkt mücadelesinin bir sonucudur.

Devletin Kürtlere düþmanca bakmasýndan korkan Aleviler, devletten daha çok Kürtlere karþý tavýr alýp, Milliyetçi Alevi Bektaþi Kültür Dernekleri gibi oluþumlara gitmeleri, Aleviliðin sonu demektir. Özetlenen tüm sorunlarla birlikte, Alevilikte yaþanan ve yaþanacaklar, Aleviliðin ya tamamen doðru þekilde var olmasýný ya da yok olmasýnýn sancýlarýdýr. Alevililer ve sosyalistler kendilerini samimi anlamda eleþtirip doðru bir teoriye sahip olmazlarsa, hiçbir olumlu geliþme olmayacaðýný bilmelidirler. Kim nasýl düþünürse düþünsün, Alevilerin ýrkçý ve gerici Þii oluþumlara yönelmelerin de, birinci sýrada suçlu Alevi entelektüel, sözde öncüler ve sosyalistlerdir. Diðer suçlu unsurlarýn etkisi daha zayýftýr.


Cemal Zöngür