Haberiniz yok sizin
Çocukluðum kayýp bir gezegen
Caný sýkýlýnca aranýr gezginler.
Bazen hatýrlar gibi olurum yalnýz
Bir dünya vardý gövdesi küçük
Ve insanlar vardý, tertemiz
Avutulanlar bilmezler
Herkes imzasýdýr babasýnýn sikinin
Ve ayaðýmýza taþ deðse suçlu annemiz



Küçüktüm
Bir bahçe vardý oynardýk gülüþ cümbüþ
Sonra kederi vardý akþamlarýn uçsuz bucaksýz
Böyle telaþlarda yittim ben iþte
Tarifsiz adamlar aldý aklýmý
Acýktým
Borç yaptým bakkala
Pazarda kaybettim kendimi
Çýkmazlarda buldum
Buluþ o buluþ...



Bitkinliðime raðmen
Yine de arada þarký söylerim neþeliyken
Param olunca pavyona giderim
Ruhu duymaz kimsenin
Davet gerekmez masama kadýnlar gelir
Kadýnlar, yapýþ yapýþ.



Aþka inanmam
Ve þansým yoktur hiç varsa þayet öyle bir þey
Puþta inanýrým ama düþünmeksizin
Ve sürekli kazanmaksýzýn kaybederim
Ýsyan teðet geçer fýtratýmý
Üzülmem beyhude, bilirim
Çünkü kaybetmekten ibarettir kaderim.



Hiç deðiþmez mi insan?
Ne zaman koþullar sýralandý önüme
O zaman anladým yaþamak zor
Zoruma gitti güçsüz bir insanýn yaþam savaþý
Çok baþlý ejderhayý
Pes etmek üzere gördüðüm günden beri
Yaþamak götüme zor geldiðinde
Hep ölüme kurdum saatleri.
Eminim gücüm olsaydý azýcýk
Keþfedebilirdim; aþký, suçu ve dünyayý.