4 Aralýk 2019’da Macron’un giriþimiyle Siyonizm’e karþý çýkmak Antisemitizm ile eþ deðer bir suç olarak Fransýz meclisinde kabul edildi. Bu utanç verici yasaya bir çok aydýn ve akademisyen dünya çapýnda tepki gösterdi, Macron’a uyarý mektubu bile yazdýlar. Ýsrail ve deðiþik ülkelerden 127 Yahudi akademisyenin tasarý yasalaþmadan önce Macron'a gönderdikleri mektup özetle þöyle:

“Yahudi tarihi konusunda uzman olan biz Yahudi akademisyenler bu yasaya karþýyýz. Antisemitizm ve ýrkçýlýðýn bütün türlerini birer tehdit olarak görüyoruz. Ancak, bu yasa tasarýsý Siyonizm karþýtlýðýný Antisemitizm ile eþ deðer saymaktadýr.

Netanyahu kendi politikasýna karþý olan her hareketi ve her sözü antisemit olarak tanýmlamakta, Anti-Siyonizm ile Antisemitizmin iliþkilendirmesini savunmaktadýr. Antisemitizm Ýsrail hükümetini savunmak için bir bahane olarak kullanýlýyor. Oysa, Siyonizm, Filistinliler için topraklarýna el koymak, göçe zorlamak, iþgal ve yapýsal eþitsizlikleri simgeliyor. Holokost kurbaný birçok insan anti-Siyonist’ti.

Ýsrail hükümetinin çabalarýnýn Fransa’da siyasal destek bulmasý kaygý vericidir. Fransa Meclisini Antisemitizm ve her türlü ýrkçýlýkla mücadele etmeye, ancak Ýsrail’in iþgal ve ilhak etme programýna karþý çýkmaya davet ediyoruz.”

Öte yandan, bir devletin politikasýný eleþtirmenin Antisemitizm anlamýna gelemeyeceðini belirten akademisyenler tasarýdaki ‘Ýsrail’i eleþtirmek, Yahudilerden oluþan bir toplumu eleþtirmektir, bu da Yahudilere karþý iþlenen bir nefret suçudur’ tümcesini de çok sakýncalý bulduklarýný, zira ülke nüfusunun % 20’sinin Müslüman ve Hristiyan Ýsrail yurtaaþlarýndan oluþtuðuna dikkat çektiler.

Fransýz parlamentosunun Anti-Siyonizmin Antisemitizm olduðuna karar vermesi 1789 Devrimi ve Cumhuriyet adýna büyük bir utanç ve kaygý verici bir geriye gidiþtir. Neden? Zira Siyonizm, Neo-Siyonizm veya Apartheid gibi doktrinler, Nazizm, Turancýlýk, Kürtçülük, Pan-Türkizm gibi siyasal-ýrkçý doktrinlerdir. Salt belli bir ýrký veya etnik grubun egemenliðini savunurlar.

Oysa, Anti-Nazizm Nazizm karþýtlýðý, Anti-Siyonizm de Siyonizm karþýtlýðýdýr. Anti-Nazizm, Almanlara karþý bir nefret suçu deðildir. Ayný þekilde Anti-Siyonizm de Yahudilere karþý bir nefret suçu deðildir. O halde ne zamandan beri ýrkçý bir siyasal öðretiye karþý çýkmak bir nefret suçu ya da ýrkçýlýk olarak kabul ediliyor ?

Ayrýca, Antisemitizm, Ýslamofobi veya Zenofobi siyasal doktrinler deðil, birey, toplum veya topluluklara karþý yönelik odaksal düþmanlýðý, önyargýyý, ayrýmcýlýðý veya nefret suçlarýný tanýmlamak için kullanýlan sosyolojik terimlerdir. Bir doktrin ile bir terimi mukayese etmek mantýklý mýdýr? Bu nedenle, Anti-Siyonizmin Antisemitizm olduðunu iddia etmek mantýk ve akýl dýþýdýr.

Bu baðlamda, Avrupa Ýnsan Haklarý Mahkemesi, 11 Haziran 2020'de bir markette Ýsrail ürünlerini boykot etmek isteyen Fransýzlara ceza kestiði için Fransa'yý ifade özgürlüðünü ihlal etmekten suçlu buldu. Neden? Zira bu bir sosyal protesto eylemiydi! Nefret suçu deðildi !

Görünen o ki Macron’un baþa oturmasýyla Fransa artýk gün be gün prestijini kaybediyor ve artýk bir "pays de droit de l'homme" deðil. Geçmiþteki sömürgeci, emperyalist ve her boka maydanoz olma sendromu sonunda yeniden nüks etti ve aslýna geri döndü.

Fransa ABD’den sonra Netanyahu’nun Neo-Siyonist ýrkçý Apartheid rejiminin en büyük karnaval destekçisi oldu. Bu karnavala Arap ülkelerinin büyük bir bölümü de katýlmýþ bulunuyor. Beyrut'ta 4 Aðustos'ta 170'ten fazla kiþinin ölümüne, 6.000'den fazla kiþinin yaralanmasýna neden olan yýkýcý patlamanýn ardýndan, Macron'un Lübnan'a yaptýðý acil ziyaret kanlý karnavalýn bitmediðini gösteriyor: Fransa, Lübnan'ýn mandater koruyucusu olmaya soyunuyor. Tüm bu iðrençlikler bana II. Dünya Savaþý öncesini ve sonrasýný hatýrlatýyor.