Lafa gelince, ne de çok severiz eşlerimizi, sevgililerimizi... Erkeklerin bir çoğu bu cümleyi kurmuştur değişik zamanlarda, eşlerine ya da beraber olduğu, birlikte yaşadıkları sevgililerine... ''Senin üstüne gül koklar mıyım?''

Öncesinde mutlaka bir hata ya da bir yanlış anlaşılma vardır. Ya, yan gözle birine bakmıştır beyimiz ya da eşi veya sevgilisi bir açığını yakalamıştır. Yemin billah eder adam hatununa ''Sen yanlış anladın her zamanki gibi,'' Anladık tamam gül koklamazsın belki de, kokan başka başka çiçeklerde var yahu! Onu ne yapacağız? Papatya var, lale var, kasımpatı var...

Çok kötü bir durumdur, kadın içinde erkek içinde boynuzlanmak. Sizden başka, dışarıdan bakan herkes görür o boynuzları, siz de bilirsiniz de, kimselere çaktırmamak derdine düşersiniz. Oysa ki gerçekten birbirini seven insanlar, ne birbirlerine boynuz takmaya meyleder, ne de sevgilerini az bir değere başkaları ile değiş tokuş etmeye kalkarlar.

Kadınlarımız, bize Allah'ın emanetidir. Emanete hıyanet etmek ise namuslu ve dürüst insanlara asla yakışmayacak bir durumdur... Onlar bizim yüzümüzü ağarttığı, yere baktırmadığı müddetçe, biz neden onların yüzünü yere baktıralım?

Çiçekleri sevebilirsiniz, buna bir itirazımız yok. Adı gül olur, lale olur, papatya olur, kasımpatı olur, nergis olur. Doğaya çıkın koklayın koklayabildiğiniz kadar, amma kadınlarınızın üstüne gül koklamayın ki onların büyük çoğunluğu sizin yüzünüzü asla yere baktıracak davranışlarda bulunmamışlardır, bulunmazlar... Ömrünüz boyunca inşallah ''Senin üstüne gül koklar mıyım?'' ben, diye de bir cümle kurma ihtiyacınız olmasın...