Gruplar arasý temas, önce totem gruplar içinde etnik sosyal kültür aitliði nedenle ittifak yapmaya karþý sürtünme ve direnç ortaya koydu. Buna iç direnç diyoruz.

Bir de ittifak edilmesi nedeniyle bir araya gelen farklý gruplarýn; farklý kültürü, farklý iþ bilirliði, farklý iþ bilmeye özgü eylem, söylem, isimleþme ve o iþe özgü farklý düþünmelerinden kaynaklý gruplar arasý bir dýþ sürtünme direnci ortaya çýkmýþtý.

Ýlahlar ittifaký, çok büyük bir karþý koyma olan bu iki direnci aþmaya odaklanmýþlardý. Süreç har gür ile devam ederken, ortaya odaklaþmayý aþacak bir oluþum çýkmýþtý. Oluþum ne o ilahtan, ne bu ilah gruptan olmayan ilahlar sentezi olan; yepyeni bir melez olanaktý.

Ýttifakýn tüm enerjisi direnci aþmaya dönük, odaklanma süreçleriydi. Bu süreçler melezler üzerinde indirgenip, melezleri kutsama saygýlama yapan harmonilerle birleþtirilecekti.

Böylece odaklanma süreci melez üzerinde indirgenen akli selimle ittifakýn içine yansýtýlacaktý. Melezler hem her grup taraftan bir parça ve bir görünüþtü. Hem de melezler hiç bir grubun kendisi deðildi.

Melezler büyük enerji direncine karþý, ortam elektriklenmesine ortaklaþýþla paylaþýlan bir ortak deðer indikatörüydü.

Sosyal çatýþmayý veren iki büyük direnç: üreten, takas eden, birbirine taahhütle yüküm olan gruplarýn, üretim yapma arzusu ve üreten gücün akýþ eðimiyle melezler üzerinde aþýlacaktý.

Ýttifak, üreten takas gücüne eðim ve gerilimle dayanýlmaz bir gerçek ve nesnel akýþtý. Ama grup kiþileri ittifaký üreten nesnel iliþki zorunluluðuyla anlamýyorlardý. Aksine totemi manalý sosyal dil kalýplý anlam ve anlatýmlarla anlýyorlardý.

Aslýnda ittifaklar, ilahlarýn sonunu getirecekti. Ýlahlarýn zürriyeti kesilecekti. Zürriyet kesikliði de totem yasalarý aþmak için ittifak yapmak için gerekli bir feda oluþtu. Ýttifak ta farklý üretim koþullarý içinde olmanýn entegresiydi.

Ýttifaklar üreten mantýkla olsa da esen rüzgâr totemi mana içinde olmakla yapýlan ittifakýn gerekliliði üreten mantýkla anlaþýlmýyordu. Böyle bir düþünme anlama kalýbý yoktu. Ýttifaklarýn anlaþýlýr olmasý için ittifaklarýn sosyal anlayýþlý bir mantýðýnýn olmasý gerekiyordu.

Entegre olanlar sosyal salýnýmla olanlardý. Birçok farklý totem grup; yeni ve ilk bileþimler içinde her bir gruba ait kültürün, sosyal mantýðýn bileþimini ve ortaklaþmasýný ortaya koyacaklardý.

Bu bileþim ve ortaklaþma bir ritüel baðdaþtýrýcýsý içinde asimile olacaktý. Ritüel yeni bir ittifaký sosyal mantýða dönüþecekti. Yani ittifaklar sosyal mantýðýn kaldýracaðý bir GEÇÝÞ RÝTÜELÝNÝ gerektiriyordu.

Melezler, bu kaotik direncin akýþ yapmasýna eðim olacaktýlar. Çünkü her grup melezler þahsýnda kendilerinin de karþý koyamayacaklarý, kendilerine ait bir yaný görüyorlardý. Her grup melezlerde kendisine ait itiraz edemeyecekleri bir fizik buluyorlardý.

Her grup karþý grubun doðurduðu melezde kendi doðurtanýný bulurken; karþý grupta doðan melezde kendi doðuranýný buluyordu. Gruplar doðuran, doðurtan parça yanlarýný melezlerden görmekle kalmýyorlar; kendilerini melezlerde buluyorlardý. Ýlahlar kendilerini melezlerle geleceðe doðru ardýl ediyorlardý.