Kadýn…
Söylemesi kolay anlamasý da bir o kadar zor olan bir kelime. TDK yaptýðý komik tanýmlamalarla kadýn kelimesini bile anlaþýlamayacak bir hale getirmiþ. Kelime anlamýný bile doðru yapamayan bir toplum için kadýnýn manevi anlamýný anlatmak ne kadar zor. Ki 365 günde 310 kadýnýn bir erkek tarafýndan öldürülmesinden görüyoruz anlaþýlmadýðýný.
Kadýnlarýn devlet yönetiminde bulunduðu eski Türk devletlerinde þuan ki kadýnlara bakýþ açýsýndan farklý olan neydi? Devlet siyasetine yön verenler, devleti idare edenler, hatta devlet baþkanlýðý yapanlar da varmýþ. Avcýlýk toplayýcýlýk zamanlarýna gidelim tablo farklý deðil. Erkek ava gider kadýn evdeki bütün iþleri yapar. Sadece siyasette kadýna verilen bir hak yokmuþ gündelik hayatta da aðýr yük kadýndaymýþ. Yüzyýllar sonra atalarýmýzdan öðrendiklerimizi devam ettirmememize sebep olan þey ne? Eðitim mi? Geliþmiþlik mi? Düþünce yapýsý mý? Peki bunlarýn hepsi geliþtiyse neden kadýna olan bakýþ açýmýz geriledi. Neden yüzyýllar önce yaþamýþ atalarýmýzýn kat kat gerisine gittik?
Kadýnýn deðerinin gittikçe gerilediði ülkemizde baþýmýza gelen en iyi þey Mustafa Kemal Atatürk olduðu görüþündeyim. “Ey kahraman Türk kadýný! Sen yerde sürüklenmeye deðil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layýksýn.” Diyen bir ülke baþkaný, kadýnýn eðitim öðretim, miras, hukuk, seçme seçilme daha bir dünya alanda kadýný hayata ortak etmiþ. Þimdi Atatürk bunlarý yapmamýþ olsa bugün ki kadýnlarýn nerede, nasýl, hangi sýfatlara maruz kaldýðýný düþünmek istemiyorum. Bütün bunlar yapýlmýþ olmasýna raðmen olduðumuz nokta çok mu iç açýcý? Tabi ki deðil.
Kadýnýn doðurduðu, var ettiði bir toluma kadýný sýðdýramamak komik gelmiyor mu size de? Kadýn doðuruyor büyütüyor, nesilleri var ediyor, emek veriyor, kendi hayatýndan veriyor sonra kocasý, amcasý, kardeþi, dayýsý ya da hiç bilmediði bir adam tarafýndan katlediliyor. Hiç adil deðil deðil mi?
Bir yýlda öldürülen 310 kadýndan kaç tanesi baþka bir kadýn ya da hayvan tarafýndan öldürüldü?
Hiçbirisi.
Hepsini bir erkek öldürdü. Lütfen kadýnlara deðer kýymet veren erkekler kadýnlarý koruyalým demekten vazgeçin. Kimden koruyorsunuz? Kendi hemcinsinizden. Peki hiç bilmediðiniz bir kadýnýn sizin de öyle bir erkek olduðunuzu düþündüðünü biliyor musunuz? Kadýnlarý korumayýn, sahipte çýkmayýn. O erkeklere yapýn ne yapýlmasý gerekiyorsa. Kadýn sahip çýkýlmasý gereken bir evcil hayvan deðil. Kadýn kendini korumasýný bilir. O tip erkeklere ne yapmak gerekir onu düþünün.
Bugün kaç kadýn dönüp arkasýna takip eden var mý diye kontrol etti? Kaç kadýn göz tacizine uðradý? Kaç kadýn bunu yaparsam böyle derler diye düþündü? Kaç kadýn bugün tecavüz edildi? Bu sorular gibi binlercesi. Binlerce kadýn binlerce korku, endiþe, gözyaþý… Bir de bunun yarýný var. Yarýn ayný sorular tekrar sorulacak sonraki yine, bir sonraki gün yine. Ve bu sorularý soran bir kadýn sorduðu her hangi bir gün tanýdýðý ya da tanýmadýðý biri tarafýndan taciz edilecek, tecavüz edilecek ya da öldürülecek.
Üzerine çok düþündüm. Bir süre tek çözümün eðitim olduðunu savundum. Eðitim deðilmiþ mevzu. Bir akademisyenin, bir doktorun, bir öðretmenin öldürdüðü kadýnlarý gördükten sonra anladým. Þimdi çözüm ne bilmiyorum. Bulamýyorum. Bir erkeðin bir kadýný öldürmemesi için ne yapýlýr? Yaptýrýcý ceza mý? Ýdam mý? Hadým mý?
Kadýnlarý bir kalýba sokmaktan, ötekileþtirmekten, güçsüzleþtirmekten vazgeçin artýk. Siz vazgeçin biz kadýnlar da artýk korkmadan, sýra bize ne zaman gelecek düþünmeden hayallerimizin peþinden gidelim. Kendi yolumuzu kendi aldýðýmýz kararlarla çizelim. Yanlýþ yola girdiðimizde çýkmasýný bilelim. Doðru da olsa yanlýþ da olsa yol bizim yolumuz. Düþtüysek kendimiz kalkalým. Kimsenin bizi desteklemesine, onaylamasýna, izin vermesine ihtiyacýmýz yok! Bizim gücümüz kadýnlýðýmýzdýr. Bize izin vermeyin yoldan çekilin kafi.