Bir klasik herkesin okumuþ olmayý istediði ancak kimsenin okumayý istemediði eserdir. -Mark Twain |
|
||||||||||
|
karanlýðýn vatandaþlarý ise sokaklarda aylak aylak dolaþýyor. Elinde þarapla evsizin biri þarký söylüyor ama ne dediðini kendi bile bilmiyor, sadece mýrýldanmadan ibaret. Güneþ’in yavaþça kendini gösterdiði tepelerden bir ýþýk geliyor. Mavi soluk ýþýklar; tepelerin ardýndan sürat ile geliyor, karanlýðýn hükmünü bir nebze sendeletirken karþý binaya doðru yaklaþýyor. Bir ambulans gecenin dördünde küfürler savuran sarhoþlarýn gözünde bir parýltý yaratýyor. Sirenleri çalmýyor zaten bir araba bile geçmiyor yollardan. Hýrsýzlýklara, yolsuzluklara, darbelere, devrimlere, cinayetlere, katillere, cesetlere, kaçaklara, kaçakçýlýklara ve bir sürü kirli pazarlýklarla oluþan drama þahit olmuþ gece yeni bir drama hazýrlýyor kendini. Bütün binada sadece tek evin ýþýklarý yanýyor. Muhtemelen içinde panik havasýyla beraber ölümünde gezindiði evin ýþýklarý onlar. Çocuk yatakta hareketsiz yatýyor, kolundaki kemer bir yere oynamamýþ duruyor sadece biraz gevþek. Aðzýnýn kenarýnda köpükler ve kendi kusmuðu var. Muhtemelen uyuþturucu kullandýktan sonra yapmamasý gereken en önemli þeyler birini yaptý ve sýrt üstü yattý. Hayat böyle iþte, tek hata fiþini çekiyor. Sex öncesinde biraz dünyayý renklendirmek için her zamankinden biraz daha fazla uygulanmýþ eroin. Kýzýn seviþtikten sonra üstüne bayýlýp kalmasý ve senin sýrtüstü hayal dünyasýna dalman. Rüzgarýn senin safýndan esmemesi ve kendi kusmuðunda boðulman. Kim bile bilirdi ki böyle sonuçlanacaðýný? Kimse. Belki Azrail bile bilirdi ama buda onun iþi sonuçta. Kýz ayýldýðýnda telefona sarýlmýþ. Tuþlarý nasýl çevirebilmiþtir sizce? Pek zor deðil aslýnda 1-1-2 sadece bu kadar. Peki sonrasý? Ne dedi telefonu açan güzel sesli kadýna? Bilmiyorum, muhtemelen bunu söyledi. Bilmiyorum. Sonrasýnda rahatý bozulduðu için hastanede edilen küfürler ve ne halt yiyeceðini düþünürken evde edilen küfürler birleþti. Küfürler, lütfen yardým edinlere, ne oldulara dönüþtü. Sedyeyi getirdiler ve çocuðun 25 yaþýndaki bedeni yavaþça yerleþtirdiler. Ölmüþtü nabýz yoktu, kalp duralý çok olmuþtu. Kýz ise aðlýyor ne yalvarýyordu, yapamayacaklarý þeyleri babasýndan isteyen bir çocuk gibi gelen görevlilere yalvarýyordu. Ama elden ne gelirdi ki. Sedyenin üzerinde yolculuk devam etti. Bense kýzýn baðrýþmalarýný duyup yanan ýþýklarý penceremden keyifle seyrediyordum. Ölümü seyrediyordu, paniði, hüznü ve piþmanlýðý izliyordum. O dakika karar verdim. Azrail’in mesaisi bitmemeliydi. Çekmeceden silahý aldým ve anahtarý dahi almadan dýþarý çýktým. Asansörün aynasýndan kendime bakarken öldürdüðüm saðlýk görevlilerin kaný ile kirlenmiþ yüzümü gördüm. Her katta planým daha da þekillendi kafamda. Önce sürücü koltuðundaki elamaný indirecektim, hemen ardýndan yanýndaki. Araçtan inmediðine emindim. Sonra binanýn giriþti kafaya tek mermi ile sedyeyi taþýyan heriflerinde iþi bitecekti. Ve jübilemi kýzýn üzerinde yapacaktým. Silahý yüzüne doðrultum zaten korku ile bakan yüzünde ölüm korkusunun oluþmasýný izleyecektim ve tam o anda tetiði çekecektim. Hýzlý adýmlarla binada çýktým ve sevgili komþularýma baktým. Hepsi ayaklanmýþtý. 3. kattaki trans teyze hemen camýn karþýsýna geçmiþti sonuçta büyük dedikoduydu hele birde birazdan yapacaklarýmý görürse bir aylýk malzeme çýkardý. Ambulansa doðru gittim. Kýzla beraber diðerleri kapýdan çýkýyorlardý. Kýzýn üzerinde hiçbir þey yoktu sadece iç çamaþýrlarý ile duruyordu. Halen yaþadýðý olayýn etkisindeydi. Tam tahmin ettiðim haldeydi ama geç kalmýþtým. Diðerleri ile uðraþamazdým zaman kaybý olurdu. Sakince kýza doðru yürüdüm ve silahý çektim. Ama hiçbir tepki vermedi. Ýstediðim o korku yoktu gözlerinde. Gözleri vurursa vur diyordu. “Yanýna gitmek ister misin?” dedim. Baþýný salladý. Beni öldür diyordu. Etraftakilerle sadece elime ve silaha bakýyordu. Yapmadým. Yapamadým, insan öldürmek korktuðum için deðil gözlerindeki o korkuyu göremediðim için öldürmedim. Sadece bir parmak hareketime bakardý ama yapmadým. Silahý tekrar yerine koydum ve kýz sanki bir þey olmamýþ gibi yanýmdan geçip “korkak.” dedi. Ambulansa bindi ve güneþin ilk ýþýklarý yavaþ yavaþ gözükürken geldi yöne doðru gitti. Korkak deðildim yanýlýyordu o hiçbirþeyi kalmadýðý için fazla cesurdu
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Hasan Fehmi Türkmenci, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |