Dünyanýn sevmeyi sevdiðini sanmýyorum;
Onu nasýl sevdiðimi anladýðýný da…

Iþýklý kýyamette hem yükseldim hem düþtüm;
Aþktan çýkmýþ ak aþýk gibi sessiz ölmüþtüm.
Cümleler sardý beni, cümleleri de aþtým;
Yazýya döküldü aþk, ben þiire dönüþtüm.

Dünyanýn beni duyduðunu sanmýyorum;
O gece nasýl yandýðýmý anladýðýný da…

Koskocaman bir kaya oynamýþtý yerinden;
Sert bir rüzgâr esmeye baþlamýþtý serinden;
Bir deniz uðultusu geliyordu derinden;
Gidenler de dönmedi gittiði seferinden!

Dünyanýn beni anladýðýný sanmýyorum;
Onun aþkýmý anladýðýný da…

Yarýnsýz aþka düþmek bana hiç yakýþmadý;
Aþký böyle terk etmek ona hiç yakýþmadý;
Dersen ki bunca hasret cana hiç yakýþmadý;
Severek ayrýlmak da sona hiç yakýþmadý!

Dünyanýn hatýrlayacaðýný sanmýyorum;
Neden unutamadýðýmý anladýðýný da…

Coþari der alevin içinde kaldý beden,
Aþk ile ayrýlýðýn arasýndaydý giden.
Türküler söylese de “Ayrýlýk ölmekten zor.”
Hiç kimse bilemiyor baþlarýna gelmeden

12.09.2021/Samsun

Ýbrahim COÞAR