Bir deli rüzgardý yýllarým, esti geçti baþýmdan.
Savurdu benliðimi.
Kaybettiðim zaman mý?
Yoksa ben miydim?
Bilemedim!!!
Yitirdim yoksun yýllarýmý.
Doðmadý güneþim,
Açmadý güllerim gönül bahçeme.

Yorgun yýllarým söyleyin bana,
Ben neyleyim...
Yüklendim acýlarý yüreðime bir bir.
Öðrenemedim hayatý boþ vermeyi.
Ey gönlüm nasýl da küstürdüm seni,
Savruldun acýmasýz yýllarýn rüzgarýnda,
Öyle hoyratça kýrýldý ki dallarýn,
Kaldýn yitik anýlarla çýrýlçýplak.

Ey fýrtýnalarda alabora olmuþ yýllarým!
Ey deli rüzgarlara kapýlmýþ yüreðim!
Ey çalýnmýþ savrulmuþ hayatým!
Susuz çöllere terkedilmiþ anýlarým,
Unutulmaya yüz tutmuþ sevdalarým.
Gelmeyin sakýn, gelmeyin geri.
Zaten kurudu nehirlerim, çöle döndü yüreðim.

Alýþtým artýk kýzgýn kumlarda yanmaya,
Çöl rüzgarlarýnda savrulmaya,
Alýþtým ardýndan bakarken, umutsuzca yaþlanmaya.
Alýþtým küskün yarýnlara acý çalmaya.
Ben alýþtým artýk gözyaþý gölüne hamak açmaya.