Çok fenasýnýz... O düþündüðünüz argo da ki kayma iþi deðil tabi ki... Bildiðiniz kayak takýmlarý ile veya kýzakla kayma iþi... Yýl mý, kýrk sene öncesi filan iþte... Sekseniki yýlýnýn kýþ aylarý Bursa’dayýz, okumaya Uludað Üniversitesine, Ý.Ý.B.F.’ ne gitmiþiz ... Uludað gibi karla kaplý, hem de çok güzel bir kayak merkezi olur da biz de arkadaþlarla oraya gitmez miyiz? Hem de bayýla bayýla gideriz...

Aramýzda bu iþi bilenler var. Onlar mý bilmesin, Bursa’nýn asli vatandaþlarý arkadaþlarým. Bir zaman takmýþlar iþte ayaklarýna, þakýr þakýr kayýyorlar. Biz de mal gibi onlara bakýyoruz. Biz derken benim gibi bir iki kardeþim daha var bilmeyen... Nasýl yapsak da biz de kaysak? Dýþarýdan bakýnca basit gibi de görünüyor. Ne var ki iki dakika da öðrenirim ben bunu yahu! Diye geçirsem de içimden, aslýnda kazýn ayaðý hiç öyle deðilmiþ...

Genciz, baþýmýzda kavak yelleri... Kýzlarda var aramýzda, tabi onlara hava da atmamýz lazým. Dedik ya genciz... Hocalarý var bu iþin. Ders alsam mý almasam mý? Alsam, öðrenciyiz, bütçemiz kýsýtlý... Bir saat alsam, yetenekliyimdir, yeter de artar bile hemencecik öðrenirim gibime geliyor... Sonrasýnda ver elini zirve... Hattat kýzlarla beraber kayarýz... Ben de iyi öðrenirsem, sonra onlara da öðretir, yakýnlýk kurarým, diye düþünceler kafamda gidip geliyor...

Paraya kýydým, bir saat ders alayým dedim. Hoca denen arkadaþ, benden olsa olsa üç beþ yaþ büyük. At ilen deve deðil ya öðrenirim mutlaka. Yavaþ yavaþ kaymaya çalýþýyoruz, kimi düþüyoruz, kimi kalkýyoruz, sonra bir daha düþüyoruz. Bilen ve kayan arkadaþlarýmda bana gülüp duruyor. Gülmeyin ulan, desem, daha çok gülecekler, onun için demiyorum öyle bir þey...

Bir saatte amma çabuk geçti... Biz ne kaymasý ancak kayaklarla ayakta durmayý öðrenebildik. Kaymaya çalýþsak, en fazla üç metre gidiyoruz, dördüncü metrede güm yerdeyiz... Bir saat daha alsam, öðrenciyiz, cepte fazla para yok, bütçe kýsýtlý...

Kayak iþi olmayacak. Bu gidiþle kayamayacaðýz galiba... En iyisi bir kýzak bulup onun ile kaymak, kaymaya çalýþmak. Onda risk daha az, hiç yok belki de... Þimdi bir de ona ayrý kiralama parasý vermek lazým... Cýk cýk cýk! Olmadý bu iþ. O gün öðrenemedik ne kayak ile kaymayý, ne de kýzak ile kaymayý, kýzaða zaten paramýz yetiþmedi... Kayak Hocasýna verdiðimiz parada güme gitti... Sonradan öðrendim ki üç dört derste anca oluyormuþ insan... Ama güzel günlerdi Bursa Günleri Uludað maceralarý...