bilincim, fikrim ve ben / deðerlidir; saklarým zulamda / zümrüt yeþili,
çýkmaz koynumdan mahremin yüksüðü...
kül misali savrulsa da yangýnýn ardýnda;
közünde dem tutar asaletinden.
tekrar tekrar demlenirken nasýl doðar?

çürümeye yüz tutmuþ arzular, eteklerimde uçuþan piþmanlýklar,
giz olan yaþanmamýþlýklar,
öykünür içinde hak ile yeksana.
yer gök haykýrsa da arzularýmý heybemde dargýnlýklar,
gönlümde suskunluklara revan olur,
saklanýrlar kaf daðý ardýna...
Zümrütü Anka misali küllerinden nasýl doðar?

topraktaydým, göðerdim, filiz oldum,
yeþilin en güzeliydi kýrçýllarým,
yüz sürdüm güneþin namlusuna;
kavruldum / savruldum...
bir kavýlca tanesiyken;
una döndü bedenim,
sapla samandýr yüreðim.
bir baþak saplarýndan nasýl doðar?

harmaný kursan da ýrmak kenarýna;
akýþýnda kaybolurum / sakýnamazsýn.
bir alabalýk gölgesinden geçerken hislerim;
tüy misali akar giderim üstünden /
tutunamazsýn.
belki bir tay yalaðýndadýr özlemim /
anlayamazsýn.
bir saman yem olmuþken nasýl doðar?