18/5
Yine El; “zenginin malý içinde fakirin payý vardýr" dediði sözüyle "size verdiðim servet; þimdinin fakirleri için kolektif mirastan düþecek olan hak ediþin ta kendisiydi", denmesinin aðýzdan kaçýrýlmasý mýydý?

Yoksa sadakalar El takdiriyle kaosa dönüþen tedirgin edici stres kaynaðý ortamdaki gerilime karþý, ortama bir nebze nefes aldýracak bir çözüm þeklini mülk sahiplerine dayatmanýn çözüm önerisi miydi? Bilinmez!

Ya da El "zenginin malý içinde yoksulun da payý vardýr" denmeyi kaþ yapayým derken göz çýkarma olarak mý ortaya koymuþtu. Böyle de olsa açlýðý ile terbiye edilen köleler bunu anlayacak kudrette deðildiler.

Bir iþ ile yapýlan yanlýþlar, gizlenen hakikatler, doðruymuþ gibi yalan olarak söylenir. Doðru gibi söylenen yalanlar kiþi hafýzasý içindeki geri gönderili gerçek kolektif hafýzayla eþleþme yaparlar.

Zýtlar kuralýna göre, doðru gibi söylenen yalanýn çaðýrdýðý bilinçaltý eþleþmeler, örnekteki gibi doðrularý aðýzdan kaçýrma mýydý?

Aðzýndan kaçtý diye söylenenler; yani aðýzdan kaçýrmalar, bilinçaltý kolektif hafýzalý gerçeklerin dýþa vurulmasý mýydý? Yani kiþiler aðýzdan kaçýrdýklarý gerçek söylemlerle çoðu kez; "akým" deme yalanýný söylerlerken .okum" mu diyorlardý?

Kimi kiþilerin mülk sahipliði uðruna kolektif emek yok sayýlýnca bu yok saymanýn bahanesi þuydu. "Siz hiçbir emek harcamadan, siz daha doðmadan El sizin için ilkten beri bir rýzk takdir etti" denecekti. Bu deyiþteki amaç; kolektif üretimi ve kolektif emeði yok sayma adýna bunlarýn yerine bu tekerlemeyi, bu ezberi koymaktý.

Köleci ikame tuttuktan çok sonra da; "tevekkeltü tealal Allah" felsefesi hakim olmuþtu. Yani her þeyimle Allaha sýðýndým. Her þeyimle Allaha yaslandým teslimiyetine karþý "bre nadan, çalýþmayana gökten ne et yaðar ne kemik" demekle kendi müminlerinin yüzünü güya gerçek hayata döndürmek istenecekti.

Ýþte ana babanýn El 'den rýzk olarak aldýðý ya da alamadýðý nasiplenmeler de tüm sayýlanlardý. Hâlbuki El 'in öncel takdirim dediði rýzk daðýtma iþi kolektif birikimlerdi.

18/6
Yani ilk kuralarýn çekildiði sýrada çekiliþ bir kerelikti. Ve sizin hiç bir emek harcanmasý yapmadýðýnýz durumla, piyango müik size verilenlerdi! Köleci toplum da olsanýz sistemin çevrimi için kolektif birikim mutlaka yapýlýyordu.

Ordu besliyorum, maaþ veriyorum, istihdam alaný açýyorum vs. adý altýnda bir vergi almak yerine; tam 486 tane vergi alýnýyordu. Bu da yetmezse "biz bize yeteriz" adý altýnda iban numaralarý veriliyordu. Ne güzel deðil mi?

Oysa tüm bu vergi karþýlýðý iþler kolektif inþanýn temelindeki ön görülü giriþme ve giriþen gruplarla ittifaka katýlan karþý grubun kendilikten totem meslek emek gücüydü. Sistem bunlarý birbirinin grup emek gücü karþýlýðý denkleþmeler yapmakla, üretim hareketini baþlamýþtý.

Deðilse sistem ordu beslensin, saðlýk yatýrýmý yapýlsýn, gibi afaki nedenlere karþýlýk; ne yapalým, haydi üretim yapalým dememiþti!

Kolektif dönem öncesi tekil kiþilerin ya da kolektif kapasiteye sahip olmayan gruplarýn hiç bir yatýrým gücü yoktu. Olamazdý da. Karþý gruplarýn ilahi meslek sahipliði gücü, birbirlerinin kendilikten bir yatýrým gücüydü.

Buna karþýn ana baba kendi mirasýný, yani þimdiki uydurulan ve þimdiki köleci sisteme uyarlanan yatýrým gücünü, kendi çocuðuna býrakýyordu.