Yeter ki o avcý toplayýcý sosyal çevre, ortak saðlamalarý içinde boþ zaman etkinlikleri etrafýnda; ayný tutumla ortaklýðý paylaþan bir düþünce içine gelsinler.

El mana anlayýþý içinde eksik olan “ortaklaþmaydý. Ortaklaþma süreci zaten doðaya yönelimle olan kiþilerin “yönelimle olan eylemlerini” ortak aþtýrýyordu. Ortaklaþma karþýlýklý olarak kiþilerin eksiðini birbirinde tamam ettiði süreçlerdi. Ortaklaþtýrma kendi kendisini baþlatan ve kendi kendisini devam ettiren süreçti.

Kolektif alanýn baþarýsý, süreci baþlatýr oluþu ve ilk üreten süreç olmasý yönelici eylemler üzerinde kiþileri paydaþlý ortaklar kýlmasýndaydý. Kolektif süreçler baþladýðýnda ortada ne mülk sahibi ne rýzk daðýtan irade vardý.

Hâlbuki El mana anlayýþý ortaya çýktýðýnda ortada tüm birikim, zenginlik kolektif emek ve kolektif (ortaklaþtýran) kapasitesiyle bir kolektif alan vardý. El bu kolektif alan üzerine yerleþmekle, kolektif alaný kendisine uygun çevre yapmýþtý

El mana anlayýþý kolektif lige (ortaklar tanýmaya) karþý olduðu için, süreci baþlatacak nedenler ortada olmadýðý için kendi kendisini baþlatamýyordu. El mana anlayýþý içinde eksik olan ortaklaþtýrmaydý. Kolektif alan içinde olan da kendisine ortaklar tanýmaydý ya da ortaklaþtýrmaydý.

El imajýnýn gücü, sanal görüntü üzerinde sahibi olduðu bir yýðýn kolektif birikimi ve üreten bir yýðýn kolektif envanterleri kullanmakla ortaya konan somutluða dönüþür. Özelleþtiren köleci sahipler, muazzam bir toplumsal birikime sahiptiler.

Oysa El imajý sahibi olduðu þeylerin ne bilicisiydi. Ne bulucusuydu. Ne de kolektif birim zamanýn içinde üretim yapmakla vardý. Yani El kolektif sistem içinde “Ekende yok/ Dikende yok/ yemede irade El ‘di”. El soyut bir rýzk verme söylemli sanal sahiplik iliþkisi üzerinde toplumsal üretim sürecini kendisine baðýntý yapmakla, kendisine egemenlik alaný kurmuþtu

Ve köleci sistem kolektif alandaki çevrimli birikimleri kullanmakla, istediði gibi istediði yerde kolektif sistemin bu birikim içindeki her bir düþünceye göre karþý söylemlerle köleci manayý inþa edecekti.

Oysa kolektif sistem üreten iliþkinin dýþa açýlmasýný ortaya koymasaydý; köleci sistem istediði gibi istediði yerde ahit sel ittifaklarý baþlatmazdý. Uygarlýk sentezini yapmasý, insan kavramýný ortaya koymasý olanaksýzdý.

Yani kolektif yapýnýn, inþacý kolektif yapýnýn yansýmalarý olan üreten birikimine sahip olmadan, köleci sistemin kendi anlayýþýný istediði gibi istediði yerde, istediði düþünceye göre baþlatmasý olanaksýzdý.

Ama köleci sistem, kolektif bir yapý içinde baþ ve sonla çevrim olmuþ durumlar þemasý (diyagramý) içindeydi. Bu nedenle köleci mana tarihsel sonucu, köle olma ve sahipli monarþin bir diktayla (bay erki) olma içinde idi.

Bu donanýmlarýyla El, AHÝT baðlaþmasý yapýyordu. Üreten iliþkiyi istediði gibi sanal söylemlerle baþlatabiliyordu. Biliyorsunuz ki kolektif sistem bir çevrimdi. Çevrim içinde de birçok baþ ve sonlar vardý.

Ýþte bu üreten ve baþý sonu olan çevrim içinde siz çevrim durumlarýn herhangi birini nerede ele alýrsanýz alýn, orasýnýn baþ olmasý hep olasýydý. Ýliþkileri mana üzerinde, yani günah sevap üzerinde bile ele alsanýz; bu ele alýþlarýn her bir eylem ve uygulamasý yine kolektif bir üretim hareketine eþleþmekle hep mümkündü.