Okullar tatil olduktan bir kaç gün sonra rahmetli annemin ablasýnýn oturduðu ,her bahçesinden akarsuyun aktýðý o köye gider,yazýn ensýcak zamanlarýnda bir buçuk iki ay orada hem koca bir yýlýn yorgunluðunu atmaya çalýþýr hemde teyzemlere tarla ve bahçe iþlerinde yardým ederdim.

Teyzemin evi köyün hemen kenarýnda bayýrýn eteðinden geçen derenin altýndaydý. Bahçenin üstünden dere geçerdi. Bodrum üzerine iki katlý bir evdi. Bodrumun üzerinde örme bez parçalarýndan renk renk dokunmuþ kilimle örtülü büyükçe bir sofa,sofanýn duvarlarýnýn kenarlarýnda yer minderleri serili idi. Sofanýn önü tahta bölmelerle kapanmýþtý ama bahçe rahatlýkla görülebiliyordu. Sofaya giriþte sol tarafta bahçeye bakan mutfak,mutfaðýn hemen kuzey kýsmýnda arka bahçeye bakan bir oda,o odanýn doðusunda sofanýn ise kuzey doðusunda bir baþka oda vardý. Sofanýn en saðýnda ikinci kata çýkmak için tahta merdivenler vardý. Ýkinci katda ön tarafta bütün köyü görebilen geniþ bir sofa vardý. Sofanýn arkasýnda kuzey tarafýnda ise tek bir oda vardý.Bu oda evin yanýndan geçen dereyle ayný hizada idi. Bu odanýn camýndan bakýnca yukarýda bahçeden,þýrýldayarak akan derenin o senfonik þýrýltýsýyla bülbüllerin þakýmasý dinlenirdi.

Mutfakta bulunan ocaklýkta odun ateþiyle toprak tencerelerde yemek piþirirlerdi. Hele teyzem bir kuru fasulye yapardý ki yerken ellerini yerdi insan. Topraktan yapýlmýþ 20-30 santimlik kýrmýzý bir çömlek vardý.

Bu çömleðe kuru fasulyeyi,soðaný,biberi,yaðý,bütün malzemeyi koyarlar,üzerinde o kýrmýzý top top acý biberlerden bir kaç tane koyup çömleðin aðzýný kapatýrlar ve ocakta köz haline gelmiþ ateþin hemen kenarýna koyardý. O kendi kendine piþer ve ne zaman sofraya oturulacaksa o zaman çömleðin aðzý zevkle açýlýr ve..Tadýna doyum olmazdý,afiyet olsun!

Sabahlarý teyzem ineklerden saýdýðý sütleri yayýk dedikleri aðaçtan yapýlmýþ bir,birbuçuk metre yüksekliðinde alt tarafý 30-35 cm capýnda ve yukarý doðru daralan aðaçtan yapýlmýþ bir aletdi,yayýk.. Bu yayýðýn içindeki sütleri dövmek için yayýkýn boyundan biraz uzun bir sopasý ve bu sopanýn alt tarafýnda ise birkaç yerinden deliði olan,yayýðýn alt iç çapýndan az dar olan bir parçasý vardý. Sütler bu yayýðýn içine konur yayýðýn içindeki sütleri yayýðýn diðer sopasýylada bir yukarý bir aýaðý hareket ettirilerek süt devamlý döðülür. Sütün yaðý ayrýlýr tereyaðý ortaya çýkardý. Kalan kýsým ise ayran dý. Teyzem bu iþlemi yaparken taze tereyaýýný sabah kahvaltýsýnda ekmeklerimizin üzerine sürmek için beklerdik.Hele o taze ayraný içmek de baþka olurdu.

Geceleri yukarýdaki o tek odada yatardým. Uykumu tutmazdý yoksa daha o zamanlardamý romantikmiydim ne,camý açar geçenin o karanlýðýnda her türlü kuþun , aðustos böceklerinin ötüþünü dinler,camýn çok yakýnýndan þýrýldayarak,gecenin o karanlýðýnda ay ýþýðý ile parýldayan dereyi seyrederdim... Uzaklardan duyulan köpek havlamalarý geçeye ayrý bir renk katardý. Bazen teyzem aþaðýdan;oðlum gene camý açtýn etrafý seyrediyorsun galiba hadi yat artýk, bak sabah erkenden kalacaksýn derdi. Ama dinliyen kim.Ben bazen gün aðarýncaya kadar tabiatý seyreder,dinlerdim. Bazende camýn önünde uyur kalýrdým. Teyzem gelir beni yatýrýrmýþ ve üzerimi örter,camý kapatýrmýþ..Allah uzun ömür versin teyzeme inþallah.......

Ne kadar geç yatarsam yatayým ertesi sabah güneþ doðarken uyanýrdým. Mis gibi taze çay,taze tereyað,taze süt le yapýlmýþ kahvaltýdan sonra (allah rahmet eylesin) eniþtem ahýrdan eþeði çýkarýr eþeðin iki tarafýna koca koca boþ köfünleri baðlardý. Bende bu köfünlerin içine biner sokaklarýndan akarsuyun aktýðý köyün içindeki arnavut kaldýrýmlarda merkebin çýkardýðý dýgýdýk ,dýgýdýk larla bir ileri bir geri sallana sallana tüm köylülerle birlikte tarlaya giderdik. Herkes sabahleyin tarlasýna giderken bir birleriye selamlaþýr,hayýrlýý iþler dilerlerdi.

Tarlaya gelince eniþtem beni köfünden indirirdi. Teyzemin tek çocuðu vardý o da kýzdý. Benden epey büyüktü.O beni sever bende onu severdim. Tarlanýn ortasýna yakýn bir yerde kocaman bir kiraz aðacý vardý.

Eþekten bütün eþyalarý o aðacýn altýna indirirdik. Sonrada yeþil fasulye toplamak için birer boþ teneke alýr fasulye sýralarýnýn arasýna girer fasulye toplardýk. Fasulye yapraklarýda her tarafýmýza yapýþýyordu. Teneke dolunca sýradan çýkar aðacýn yanýdaki çuvala boþaltýr tekrar fasulye aralarýna girer fasulye toplamaya baþlardýk. Bu toplama iþi en çok öðle bir veya ikiye kadar sürerdi. Çünki havanýn sýcaklýðýndan daha fazla çalýþýlmazdý. Sonrada öðle yemeði koca kiraz aðacýnýn altýnda hep birlikte,teyzemin evde yapýpta gönderdiði veya getirdiði yemekler,yorgun olmamýza raðmen neþeyle ve büyük bir iþtahla yenirdi. Yemekten sonra çuvallara doldurulan mahsüller eþeðin iki tarafýna baðlanýrdý. Eðer yer kalýrsa bende eþeðin semerinin üzerine oturur köye, mal almaya gelen tüccarlarýn yanýna gider mallarý orada satardýk. Bazende merkebin üstünde yer kalmazdý elimde sopa merkebin arkasýnda deeeeh.. diye diye yürüyerek onu köye götürürdüm...Eniþtem tüccara malý sattýktan sonra teyzem bana küçükte olsa bir harçlýk verirdi.Ýþin en tatlý yaný huydu galiba...

Evde biraz dinlenir ve teyzemin kýzýnýn kocasý olan küçük eniþtemin çalýþtýrdýðý,köy meydanýndaki koskoca köy kahvesine giderdim. Burada da akþam ezanýna kadar garsonluk yapardým.. Ýlk dakikalar utanýr sesim çýkmazdý..Yarým saat sonra ise bahçenin en uzak köþesinden sesim daha çok çýksýn diye bir elimi aðzýmýn kenarýna koyarak sesimin çýktýðý kadar ,

- çaaaaaaay biiiiiiiiiiir...demliii olsuuuuuun... diye baðýrýrdým.. Severdim herhalde böyle baðýrmayý,yahutda ayný yerde çalýþan diðer garsona özentidenmi yapardým bunu bilmem....

Ama hoþuma giderdi.. Küçük eniþtemde mukalitdi,ben baðýrdýkça býyýk altýndan hafif güler ve ocaðýn camýndan kafasýný çýkarýr...

- Hazýýýýýýýýýýýýýr... diye cevap verirdi...

Akþam olunca garsonluk önlüðümü çýkartýr ocaða asardým. Eniþtem bana demli bir çay yapardý. Çayýmý yorgun olmama raðmen zevkle içerdim.Teyzemin kocasý büyük eniþtemle evin yolunu tutmadan önce küçük eniþtemde cebime küçük te olsa bir bahþiþ býrakýrdý.

Ýnegöl’ün Cerrah köyü artýk kasaba oldu.Daha sonra defalarca gittiðim halde o çocukluk yýllarýmýn Cerrah’ýndan aldýðým zevki bulamadým. Bulmamda mümkün deðildi galib.

.. Hey gidi günler hey...




Kamil Erbil