Nerdeyiz şimdi biliyor musun?

Yeni Zelanda’dayız.

Çam mumu kokulum. Terin alnımda yine, alnın terimde gibi. Yürüyerek Yeni Zelanda’yı bulur muyuz diye sorma bana. Uçakla gidelim bal böceğim. Kaplumbağa misali çırt çantalarımızla.

Sensin benim evim yurdum diyorsun yine yuvası sırtındadır kaplumbağaların bal böceğim. Geldik mi Yeni Zelanda’ya diye sorma bana sürekli, bayrağımızı özleyeceğimiz bir bulut tarlası bekliyor bizi.

Yeşil tepelere ulaştık, pamuk şeker misali ağaçların altındayız. Bir buse peşindesin biliyorum. Ama Türkiye’ye dönünce bizim evde ve alnımdan dediğini gözünden anlıyorum beni sınama tarçın kokulu karanfilim.

Kahveleri sordun yine aldık ya, yoldaki küçük cafeden. Ama benim usülüm bir Türk kahvesi var bulut tarlalarının içinde kaybolduğumuzda.

Kaplan gözlü bembeyaz bulut senin kartal bakışlı periye benzeyen pembe bulut benim olsun. Bulut kalplim deme bana kalpler çıkıyor bulutlardan.
Koyun sürüsü geçiyor karşıdaki tepelerden kuzu gördü aralarında gözlerim. Kuzum musun, babam mısın, oğlum musun söyle bana. Bal böceğinim deme kuzusun sen bembeyaz.

Kitapları severiz iki kaplumbağa. Kütüphaneye gidiyoruz şimdi. Sen mitoloji oku ben yemek tarifi. Sevmem yemek kitaplarını elimin lezzetini güvenirim ama dünya mutfakları diyorsun sürekli.

Olmaz ama oldu işte kütüphanede yemek yiyebiliyoruz ama aklın bulutlarda kaldı biliyorum. Hadi çıkalım. Fal tutalım bulutlardan. Çantamda Türkiye’den getirdiğimiz poğaçalar var. Kalkalım deme bulutlara kanat takıp uçtuk ülkemize.

Bulutlardan fal tuttum, bulutlardan fal tuttun. Türkiye’de ve Rize’de yaylalardaki bulut tarlalarının içindeyiz. Kuzu dediğime bakma sen annenin gözyaşları yağmur olur sonra. Tarçına karanfil kokusu sinmiş alın teri kokan delikanlımsın benim.

Bulutlardan fal tuttuk ya, gökyüzünde Fidel Boğaç yazıyor bulut tarlalarının arasında gördün mü?
Ben hiç aşık olmamışım şimdiye kadar! Sana rastlayana kadar delikanlım.