Çocukluğumda başlamıştı bilime merakım. Ama amacım yüksek lisans veya doktora yapmak değildi. Bilim insanı olmak istiyordum. Ama ana haber bültenleri bilim üniversitede olur diyordu. Çünkü kurulu bir bilim akademisi yoktu benim veya çevremin bildiği.
Bilim insanı olmanın yolu akademisyenlikti. Yok yok ekmek parası kazanmanın yolu akademisyenlikti. Bilim ve ekmek parası bir arada tadından yenmezdi.
Lisansımı tamamladığım üniversitede yüksek lisansa başladım ama ne yüksek lisans ne yüksek lisans. Laboratuvar değil bir yüksek frekans. Yüzlerce tüp ve her yer fekal koliform kaynıyordu. Ana haber bültenleri buarda devam edemezsin dedi ve araştırma görevliliğim başladı.
Araştırma görevliliği bilim insanı olmak demekti. Çöplüğe dönmüş bir laboratuarı temizliğe gitmek demek değildi. Her neyse başladı bilim insanı olmak yolundaki ilk temizlik maceram. Ana haber bülteni bilim insanı ol diyordu ama film yeni başlamıştı.
Laboratuarda aylar süren maceralardan sonra bir trafik kazası sonucu tezimi dağıtıyordum. Hani kim okusa bu tezi kim yaptı. Beraber çalışalım, beraber yayın yapalım ve sunum yapalım dedikleri tezim.
Ana haber bültenlerinde yayınlansa harbi ses getirecek birkaç doktora tez maceram oldu ama kaza kurşununa denk gelmemek için ayrıldım film yuvasından.
Harbi bilim insanı olmak istiyorum hala. Yok mu bilim yapacağım bir enstitü Türkiye’de!