Yazýyorum seni
Mýsra kalemin mürekkebinde
Hayalin masanýn üstünde
Saçlarýný peçe eyle yüzüne ey yar
Gizemini koruyacaktýr.
Zamansýzlýk çaðý vadediyorum
Utangaç melekler…
Þiir hovardalýðýmdýr benim
Herkesin miras kalmýþ acýlarý vardýr
Yasýný tek baþýna, gömmek gerek bazen
Aðzý sýkýlarda ki ýzdýrabý…Kavli duayý…
Kaf daðýna gönderiyorum mektuplarla
Gölgenin tonlarýný,güldeste…
Nerde kaldýn ey dost?

Ormanýný arayan Elma aðaçlarý
Yalnýzlýk yaralarý…
Kendine iyi bak dedim bir zamanlar..

Çöl bakirem
Dayanýklýlýk isteyen bir aþk bu
Bu uzaklarýn kýrký çýktý
Oysa yas üç gündür
Neye yarar ki düþünmek
Çiçekler iþitme gücü vermiyorsa?
Þiiri atlatmýþ
Nesiri gömmüþtük seninle
Güzel ne hakikat, ne de sahtelik
Güzel;beklenmedik an…
Þiirler arasý iletiþim
Veya nefesler arasý semah diyelim biz buna
Ýzahtan vareste…Kalbi dua…
Nerde kaldýn ey dost?

Þiir nedir ki? Günün inkarý;
Kentsel göndermelerle inemezsin köye ,ey Kurt..
‘’Bir trenin, Bir bülbül kadar hakký olmalý þiirde’’ dedim bir zamanlar.

Servet ALKAN
23.01.2023/Malatya