Bir edebiyat sitesine ilk þiirimi astýðým 18 Ocak 2009 tarihidir. O zamana kadar yazdýðým þiir sayýsý yirmi ya da bilemedin yirmi beþ kadardýr... Hani der ya merhum Aziz Nesin ''Türkiye de her üç kiþiden dördü þairdir diye.'' kýsmen de doðrudur. Rahmetli Bedri Rahmi'de ''Þairim, Zifiri karanlýkta gelse þiirin hasý, Ayak seslerinden tanýrým. Ne zaman bir köy türküsü duysam, Þairliðimden utanýrým.'' demiþ... Aslýnda bu cümle benim gönlümde birinci cümleden daha fazla yer edinir...

Günümüz yazarlarýnýn yüz tanesinin en az doksan doksan beþi, araþtýrýn bakýn ilk defa þiirle baþlamýþlardýr yazýn serüvenine... Biz de o tanýnmýþ edebiyat sitesine ilk þiirimizi asýnca, koltuklarýmýz biraz kabarýr gibi olmuþtu. O içimizdeki geveze ses durmadan söyleniyordu. ''Tabi oðlum ilk þiiri ile bu kadar popüler olan var mý, breh breh ne yazarým ama, daha da güzellerini þýppadanak yazacaðým, hem de görsünler ben nasýl bir þairim, kitap teklifleri de gelir yakýnda aslansýn sen Ahmet aslansýn, aslaným yani ben.'' Böyle düþünceler varken kafamda, site yöneticisinden kýsa bir mesaj ''Daha düzenli, düzeyli ve itinalý emek ürünü þiirlerinizi de bekleriz Ahmet bey.''

Bizler Bahçelievler Deneme Lisesinde çok iyi bir eðitim almamýza raðmen benim gibi tembel, ilgisiz öðrencilerde sýnýflardan eksik olmazdý... Üç senelik ortaokulda sene içinde ki Türkçe Derslerinden hiç bir zaman geçer not alamamýþ bir öðrenciydim, hep ikmal imtihanlarýnda geçerdim. Çok çok iyi bir Türkçe Öðretmenimiz vardý Ganime Haným... Beni de çok sevdiðine eminim. Üç sene boyunca hep soy adým ile hitap etmiþtir bana, diðer arkadaþlara da genelde hep soy adlarýný söylerdi...

Sonra kör topal lise hayatýmýz baþladý... Ergenliðe girmiþiz, çok þey bildiðimizi, dünyayý bizim kurtaracaðýmýzý zannettiðimiz zamanlar... Lise de iki dersten güm! Biri Fizik, biri de edebiyat... Gurur kaynaðýmdýr hiç bir zaman kopyaya tenezzül etmedim, sýfýrý biri, aldým popomun üstüne oturdum...

Yazý dedik, þiir dedik, baktýk sadece þiir ile olmayacak, olmuyor, ufaktan ufaktan öykü ve denemelerde yazmaya baþladýk... Hemen hemen bilinen bütün edebiyat sitelerinde hasbelkader bilgimiz doðrultusunda gülmece öyküleri, denemeler, makaleler, eleþtiri yazýlarý yazýyoruz. Kimileri okuyor, kimileri okumuyor. Okuyanlarda okumayanlarda sað olsunlar... On on beþ kadar þiirimiz site antolojilerine girdi... Sað olsun arkadaþlar arada sýrada yazýlarýmýzý da þiirlerimizi de güne getiriyorlar... Bir kýrgýnlýðým hiç bir zaman olmamýþtýr sitemlerim yoktur ''Neden benim yazým ya da þiirim güne gelmedi diye.'' Bu konuda haddimi bilirim...

Bayan olsun, erkek olsun bir çok edebiyat dünyasýndan arkadaþým, dostum oldu. Çeþitli þehirlerde etkinliklere de katýldým, dostlar edindim oralarda, hala görüþürüz bir kaçý ile... Yaþ kemale erdi sayýlýr. Bundan sonra kitap sahibi oluruz ya da olmayýz, zamana býraktýk. Ýlk zamanlar bir çok aðabeyimizden þiir adýna hele de hece vezni adýna bir çok yardýmlar aldým destek gördüm, onlarýn yardýmlarýný, desteklerini unutamam asla, var olsunlar...

Özellikle þiir konusunda da, düz yazý konusunda da çok ve sýk yazma taraftarý deðilim. Bakýyorum eser ekleme sýnýrý olmayan bazý sitelerde onlarca yazý, þiir ekliyorlar bir saatte... Konuyu olgunlaþtýrýp öyle yazmalý tabi okumayý da düzenli olarak devam ettirmek þart. Ýkisi her zaman bir arada yürümeli, yürütülmelidir... Yazmak, yaþama güzel bir anlam katýyor. Hani demiþler ya ''Söz uçar yazý kalýr.'' Biz de geleceðe bir þeyler býrakmak istiyoruz. Yazmak vaz geçilmez bir serüven. Bu serüven süresince tanýdýðýmýz tüm dostlara selam olsun. Edebiyat edepli bir þekilde yapýldýðý zaman daha da güzel olacaktýr eminim ki...