Ortaokul yýllarýndayýz... Ýlkokulu bitirip Deneme Lisesi Orta Kýsmýna, kaydýmýzý kazasýz belasýz yaptýrdýk... En büyük eðlencelerimizden birisi televizyon, bir de hafta sonlarý büyük büyük arsalarda mahalle maçlarý yapmak. Neredeee, öyle þimdiki gibi tablet bilgisayarlar ya da cep telefonlarý. Biz de böyle çocuklardýk...

Televizyonda polisiye diziler var. Hemen hemen hepsi yabancý ülkelerin dizileri, bizim TRT daha dizi filan çekmeye baþlamamýþ o tarihlerde... Ýþin içinde polisiye oldu mu heyecan, izleme, izlenme, operasyon, takip, seyrettin mi, yürekte heyecandan pýt pýt atýyor. Adeta seyrederken filimin içine giriyor o olayýn bir parçasý oluyorsun çocuk yüreðinle...

Dizilerin çoðunda fötr þapkalý, pardösülü adamlar var. Ha bir de siyah güneþ gözlükleri onu da unutmayalým, gözlükler darýlýr sonra bize, bizi niye yazmadýn diye... Tabi anladýnýz hemen keskin zekanýzla sivil dedektifler bunlar... Eeee biz de giriyoruz ya filmlerin içine bodoslama, o zaman bize de lazým gri bir pardösü...

Daha okullar yeni açýlmýþ, hava pek de soðuk deðil, sadece ceket ile kravat ile gidilebilir cinsinden. Hemen babama bir dedektif pardösüsü aldýrýrým. Yani aldýrmam lazým, baksana arkadaþým Reha da aldýrmýþ babasýna, henüz giymese de evinde gösterdi bana... Babadan sitem ’’Oðlum ne yapacaksýn pardösüyü doðru düzgün bir kaban ya da parka, palto alalým hem de üþümezsin okula giderken.’’ Yok, yok ne kadar ýsrar etse de babam, bana ne bana ne, illa pardösü olacak, hem de sivil dedektiflerinkine benzer, onlarýn ki gibi...

Nihayetinde babam ýsrarlarýma dayanamayarak aldý o pardösüyü... Eylül ve ekim aylarý gayet normaldi, pek de üþümedik desem yalan olmaz. Ama o kasým, aralýk ve ocak aylarý yok mu, iþte o aylar yandýðýmýzýn, resmi, hayýr hayýr düzelteyim donduðumuzun resmi oldu...

Koca okulda Reha ile benden baþka okula pardösü ile gelen yok. Hay Allah! Arkadaþlar dalga geçmeye baþladýlar Rehayla ve benle, Ýsim taktýlar bize... Dedektif Ehmeld ve dedektif Rehmeld oldu takma adlarýmýz... Bazý bazý yine takýlýyorlar ’’Oðlum dedektif güneþ gözlüðünle fötr þapkaný bu gün yine evde unutmuþsun.’’ diyorlar, sonrada kakara kakara kikiri kikiri gülüyorlar... Yanýmýza geliyorlar ’’Sayýn dedektif 2-A Þubesinde bir tebeþir kaybolmuþ olaya el koymanýz lazým.’’ deyip yine yerlere yatarak gülüyorlar zibidi arkadaþlarýmýz...

Bir iki tane yabancý polisiye dizinin kurbaný olarak dona dona, arkadaþlarýmýzýn da bizimle dalga geçmesiyle bir sene boyunca okula gittik. Tabi erkekliðe de B ve O ve K sürmemeye çalýþtýk, babamýza da ses çýkartamadýk. ’’Baba yahu, ben donuyorum baþka bir palto alýr mýsýn.’’ diyemedik...