Yazmak istiyorum sana.Kendimi ifade etmek.Üzülüyorum ama.Hiç bir zaman anlatamayacakmýþým,hiç bir zaman vaktim yetmeyecekmiþ gibi geliyor sana anlatmak için tarifi mümkünsüz sevgimi.Uðruna dökülen sözcükler yetersiz ,çabalar anlamsýz kalýyor .Öyle büyük ki çünkü.Bir türlü ne kelimeler anlamýna yetebiliyor ne de ben onlarý istediðim ölçüde kullanabiliyorum.Belkide dünya üzerindeki hiç bir dil ifade edemez diye düþünüyorum.Anlatmaya çalýþtýkçada gördüðün gibi saçmalýyorum.Ne sana aþkým,ne caným,ne de hayatým demek tam olarak tanýmlayamýyor kafamdaki seni.Herþeyim desem.....O bile yetersiz belki çoðu zaman.Ama bunun aksine kafamdaki sen o kadar net ki,hep yanýmdaymýþsýn hissi veriyor bu da bana.Belki de tutkulu olmanýn acý vermek dýsýnda tek iyi yönü bu.Belkide yazdýklarýmý görsen anlatabilirim diye düsünüyorum.Çünkü düsündügü herseyi söyleyemeyen ancak yazabilen bir erkek arkadasýn var senin.Ne yazýk ki! Söyleyebilmeyi cok isterdim hissettigim herseyi ama .......Erkek arkadas olarak tanýmlamak kendimi cok sacma geldi simdi biliyor musun?Çok acayip.Ben seni boyle tanýmlamaya calýsýrken sen neler düsünüyosun HERÞEYÝM benim icin??Gercekten merak ediyorum?Ama yazmak icin kendini zorlayacaksan sakýn yazma...Zorlarsan kendini o zaman seninkisi sadece kelime yýðýný yaratmak için baslanmýs anlamsýz bir çaba olur.Bunu yapmaný asla istemiyorum.

son olarak......

seni ÇOK seviyorum........





--------------------------------------------------------------------------------