Yüksek voltajlý bir masa lambasýnda görüyorum gözlerindeki ýþýltýyý.
Gelme açýsýný hiç bilmediðim ve gölgemin ne zaman uzayýp ne zaman kýsaldýðýný hiç kestiremediðim sýcak asfalt yürüyüþlerimin sonunda buluyordum kendimce seni.
Anlamadan çözemediðim çözdükçe anladýðým matematik sorularý gibisin.
Bir kibrit gibi ha yandý, yanmayacak
umuduyla aylardýr çaktýðým
Ha sevdi, sevmeyecek umuduyla beklediðim.
oysaki sen ayrýntýlarý gizlenen siyah-beyaz fotoðraflardaki bakýþlara aldandýn kanýmca.
Beraber kabul etmiþtik "gözün herþeyi göremediðini"
Ama yaptýðýn anlamsýz yüzhatlarý yakýþtýrmalarýný kanýksayamadým bir türlü
bunu yapmayacaðýný düþünürdüm hep.
çünkü; bilirdin telefon faturalarýmdaki sabit ücret sýkýntýlarýmý.
Kafein nöbetleriyle süren mesajlaþmalarýmýzýn sonunda
"yani deyip açýklama yapýlan fýkralardan bir farký kalmýyordu"
Basit sözcüklerle yapýlan hatalarýn anlatým bozukluklarý sorularýna yansýmasý gibi birþeydi herhalde.
Derin soluklarla daldýðým okyanuslardan eli boþ çýkan dalgýç olurdum.
Hiç dalmadan vurgun yiyen bir sünger avcýsý gibi.
Fýrtýnalarda çözülmesi en zor gemici düðümleriyle
baðladým seni kalbimin binbir yerine.
"Hadi yarýn görüþürüz"lerdeki yarýn umutsuzluðuyla
sarýlmak isterdim bedenine bir ahtapot gibi
Umutla çýkýlan tren yolculuklarýnda
son istasyonda bekleyen o kadýn.
evet, evet o kadýn sendin iþte
ama ben yoktum..
Girenlerin çýkanlara eþit olduðu kimyasal denklemlerde ben+sen=biz denkleminin
neden saðlanamadýðýnýn cevaplarýný aradým
hep þýklarda
ama bizim kimyayla bir baðlantýmýz yoktu.
Cevabý hemen bulurdum (hiçbiri)
bu da ne!
bu kalem ne arýyor elimde
bunlarý kim yazdý
kültablasýný neden baþalmadýnýz.
Anne! kahvaltýmý gene hazýrlamamýþsýn.
O da ne!
sabah ezaný okunuyor.
Gün aðarmamýþ etraf çile kokuyor.
Yýldýzlar korkak bana bakýyor.
Hayýr ama böyle bitmiyordu ki filmin sonu
Mutlu son bu olamazdý
Peki!
Peki kim bu?