Odamda dolaþtým bir ileri bir geri. Epey sürdü bu. Sonra aç oluþuma aldýrmadan bir sigara daha yaktým. Sigaranýn yarýsýna geldiðimde midem bulanýyordu, ben de sigarayý elimde tutup kendi halinde tüten dumanýný izledikten sonra kalan izmariti camdan dýþarý fýrlattým.

Dolapta hiçbir þey yoktu. Gecenin bu saatinde de dýþarý çýkýp alýþveriþ yapamazdým. Zaten bunun için tek meteliðim de yoktu cebimde. Tek çare uyumaktý. Sabah olunca bir çaresine bakardým mutlaka bu açlýðýn. Ama saçma sapan düþünceler rahat rahat uyumama izin vermezdi hiçbir zaman. Uykum olduðunu hissediyordum ama yataða girdikten sonra da saatlerce kývranýp duracaðýmýn da farkýndaydým.

Radyoda eski þarkýlar çalýyordu ve duygusallaþmak istedim. Böylece aðlayabilirdim. Geceleri aðlamak çok hoþuma giderdi. Fakat tüm çabalarým boþunaydý, kendimi kandýrmakta usta olmama raðmen bu gece bana engel olan bir þeyler vardý.

Evim denize yakýn olmadýðýndan balkona çýkýp dalgalarýn sesini de dinleyemiyordum. Belki gökyüzüne bakýp ay ve yýldýzlarý seyretmek bu arzumun yerini tutabilirdi. Fakat koyu gri bulutlar bütün göðü kaplamýþtý. Her þey tepe taklak olmuþ gibi bir hisse kapýldým. Sanki bir güç bu geceki isteklerimi önceden biliyordu ve buna hazýrlýklý davranýp önlemini almýþtý. Pek karamsar bir yapým olmamasýna raðmen dünyanýn en beter insaný ben gibiydim.

Ýçki içmek istedim. Evde hiç içki bulundurmazdým ama vitrinde, þu süs olarak kullanýlan; içinde çeþitli içkilerin minyatür þiþelerde örnekleri bulunan bir takýmým vardý. Kutusuyla beraber çýkardým vitrinden ve hepsinin tadýna bakmaya baþladým. Biraz acý geliyordu ve dilime garip bir uyuþukluk vermiþti. Ben asýl beynimin uyuþmasýný istiyordum ve hýzlýca dört küçük þiþeyi mideme boþalttým. Alkol etkisini göstermeye baþlamýþtý. Tüm karanlýk düþüncelerimin alkole yavaþ yavaþ teslim olmaya baþladýðýný hissettim. Kalan þiþelerden üçünü daha çabucak içtikten sonra keyiflenmeye baþlamýþtým bile.

Ýçkinin bu tesirini bildiðim halde daha önce, ne kadar sorunum olursa olsun, bu kadar zayýf davranmamýþtým. Etrafýmdaki insanlar güçlü ve kararlý bir kiþiliðim olduðunu söylerlerdi. Ben bile buna gönülden inanýyordum doðrusu. Þimdi ise hepten inancýmý yitirmiþ basit, tutarsýz ve zayýf bir yapýya sahip olduðumu kendime iyiden iyiye ispatlamýþtým. Öyle çok dertli tasalý bir olduðum söylenemezdi doðrusu. Sadece para konusunda bu aralar biraz sýkýntýya düþmüþtüm. Birkaç aydýr çalýþmýyordum ve hazýrý da tüketmiþtim. Ayrýca uzunca bir süredir de yalnýzdým. Ama ne olursa olsun bunlar içkiye sýðýnmama bahane olamazdý.

Ayaða kalktým. Bu kadar içtikten sonra iþemem gerekiyordu. Sendeleyerek tuvalete gittim. Uzun bir süre kýsa ve buruþuk aletimi tutup iþedim. Çok rahatlatýcýydý.Odama dönüp kalan iki küçük þiþenin de hakkýndan geldikten sonra uykunun bastýrdýðýný, artýk huzurlu bir þekilde uyuyabileceðimi anladým. Yataðýma gidemeden halýnýn üzerinde sýzýp kalmýþým. Sabah olduðunda baþýmda bir aðrýyla uyanmayý yeðlerdim doðrusu. Belki yaptýðým hatayý anlar, hayata dört elle sarýlýr, mutlu bir þekilde yaþamýmý sürdürürdüm. Oysa uyanamadým. Ölmüþüm. Neden olduðunu bilmiyorum. Þu anda her þey belirsiz. Bekliyorum. Sanýrým cehenneme gideceðim.