Ýnsanýn onsekiz yaþýndayken, yalnýz baþýna girdiði ilk salon; gülünç ve dokunaklý bir aný! Bir kadýnýn bakýþý beni utandýrmaya yeterdi! Hoþa gitmek istedikçe gülünç oluyordum. Herþey üzerinde yanlýþ düþüncelere kapýlýyordum. Ya hiçbir neden yokken içimi döküyor, ya da bana biraz sert baktý diye adamý düþman sanýyordum. Fakat, sýkýlganlýðým yüzünden çektiðim bu üzüntüler içinde geçen bir güzel gün ne hoþ bir þeydi!..
Görkemli ýþýklara bürünmüþ ve binlerce insanla dolu bu vadi, gözlerimi kamaþtýrýyor. Hiçbiri beni tanýmýyor; hepside benden üstün. Aklým baþýmdan gidiyor.
Ýþi ne burada? Hoþlanýyor mu?
Yoksa hoþa gittiðini mi sanýyor?
Ey aþk! Bize, çýlgýnlýklar etmeden duyurduðun bir zevk var mý?
Onun güzelliðine hayraným, fakat zekâsýndan korkarým.Birbirini tutmayan, daðýnýk sözler, rastlantýnýn yarattýðý karþýlaþmalar, kalbinde biraz olsun ateþ olan, hayal gücü güçlü bir adamýn gözünde kesin birer kanýt haline gelir.
Ne kararsýzlýklar, nice uykusuz geçen geceler, Tanrým! Yoksa kendimi küçük mü düþüreceðim? Hayýr, o zaten kendiliðinden bana aldýrýþ etmeyecek. Ýyi ama, gidiyor, buradan uzaklaþýyor!..
Þimdi ciddi olmak istiyorum, sýrasýdýr.
Bugünlerde gülme gereðinden çok ciddiye alýndýðý için küçük bir kaçamak bile erdem tarafýndan suç sayýlýyor.
Bir de itiraf ediyor! En küçük ayrýntýsýna varýncaya dek anlatýyor! Gözlerime iyice dikilen gözleri, bana baþka birisi için duyduðu sevgiyi belirtiyor.
Ah! Nasýl da bir aþkýn baharý nisan ayýný o cilveli ihtiþamýna benziyor; þimdi güneþ tüm güzelliðini gösteriyor, biraz sonra bir bulut herþei alýp götürüyor.
Zira, bütün bu anlattýklarýmý gözümle gördüm, kim bilir, belki de onlarý görürken yanýlmýþ olabilirim; fakat, aldatmýyorum.
Ey büyü... Sende aþkýn bütün gücü mutsuz olmak gücü var. Senin elinden gelmeyen tek þey, onun o büyüleyici zevkleri, tatlý sevinçleridir. Onun uyuduðunu seyrederken, “O melek gibi güzel sevgili, bütün zaaflarýyla sadece ve sadece benimdir. Ýþte þimdi o. Tanrý’nýn ihanetiyle bir adam kalbini büyülesin diye yarattýðý gibi, artýk benim elimde diyemiyorum.
Ýyi ama, ben o zevki o kadar ihtiyaçla , o kadar çekinerek elde edecek olursam, onun tadý kalmaz ki!..
Ayný þey onda da var
Hani doðanýn açýklayacabileceði hiçbir þeyde,
Hiçbir zaman denge çizgisini aþmayan,
Tavýrlarýn sakin, soylu inceliði,
Bir duygunun hiçbir þeyi yeterli bulmamasý gibi.
Ya da gördüklerinden büyük bir tat duyduðunu,
En azýndan belli etmemesi gibi davranýþlardan...
Demek sizin uygarlýðýnýzýn yarattýðý güzel mucize buymuþ! Aþký olaðan bir uðraþ haline getirdiniz.
Heyhat! Niçin özellikle bunlar da, baþkalarý deðil?
Yürüyüþü, davranýþý ne kadar anlamlý! Boyu posu ne kadar da ince, zarif! Kimdir bu kýz acaba?