Kurtuluş

Çirkef aşkların esaretî yalnızlığından sıyrılıp, Sana geldim.
Yalancı ve yabancı sevdaların ruhuma batışından tiksindim.
Pencereme konan yağmur danesinden selamlar getirdim Sana..
Hissizlik duvarımı yıkıp yerine bir gül diktim,Sana geldim.


Yalnızlıklarıyla bıraktım kalabalıkları.

Ben hiç olmadım “onlar” gibi.
İsmimle anılmadı kof karanlık.
Hissizlik şiarım olmadı benim.
Edeb kuşunu kaçırmaktan korktum hep.
Göz yaşlarımı kurutmaktan korktum.
Hesapsızca gülmekten korktum.
Korkularımdan korktum, Sana geldim.


Kurtuluşu Sende aramalıymışım !

Bir güvercin kanadında yazıyordu bu..
Eski bir tapınakta bulduğum tozlu bir yazıtta geçiyordu.


Karanfile sordum:
Kurtuluşu nerde aramalıyım?
Okyanus aşırı diyarlardan kokumu Veren’e git, dedi !
“O’na git” dedi.. “O bilir, Bana bu kokuyu veren, Sana da elbet verir istediğini”

sonra yıldızlara dokundum.
Pür heyecan, pür telaş cevap verdiler :
“Çakmak çakmak yakan bizi, O verir istediğini”

kurtuluş aradım diyarlarda ve devirlerde..
ama bilemedim kurtuluşun Sende olduğunu.
Şimdi ey bu diyarların ve devirlerin Sahibi !
Sana gelişim zamansız ve apansız değil.
Bilgin haricinde hiç değil.
Çığlık çığlığa ve haykırışlarla da değil.
Sessiz ve olgun.
Sakin ve solgun.


Yalnızlığımı yoldaş yaptım Sana geliyorum.

Af dilemek için çok geç değil.

Yalvarmayı son âna bırakmadım.


İsteyişim verişini bilmemdendir.
Ağlayışım gözyaşına değer vermendendir.
Kanat yapıp uçuşum, uçmayı öğretmendendir.

Kurtuluş..Sende bulduğum..

Yok oluşu yok et, benim için !!
Sanadır tek susuzluğum !!!

_________________________
Saatlerden yirmi üç : kırk altı
Günlerden perşembe, mübarek gün!
Aylardan mayıs..
Yıllardan iki bin üç…