 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
2 Aralýk 2003
"Seninle Yaþlanmak Ýstiyorum Senin Yüzünden Deðil"...
Boran KALAY
| suyun en ýslak yeri dibidir |
|
Öyle zamanlar vardýr ki hayatta kimse ne istediðini ne yapmaya çalýþtýðýný bilmez. Gitmeler ve gelmeler arasýnda sýkýþmýþ bir hayyattýr ve siz gitmek mi kalmak mý derken bitip tükendiðinin farkýna bilþe varamazsýnýz hayatýn...
“seninle yaþlanmak istiyorum senin yüzünden deðil”...
Bir insanýn baþka bir insanla yaþlanmak istemesi kadar muhteþem bir duygu olabilir mi ve bu duyguyu yok eden “senin yüzünden” ayný cümlede ayný kiþi tarafýndan ayný hayatta...
Neden birbirmizi anlamak konusunda ýsrar etmek yerine birbirimize hep kendimizi kanýtlmaya çalýþýrýz. Ya da ne bileyim hep filmlerle büyümüþ bir nesil olarak filmin kahramaný gibidir hayata duruþumuz. Neyi ne için kime kabul ettirmeliyiz???
Hani suyun en ýslak yeri dibidir ya balýklar ne kadar ýslanýr sularda yada ne kadar derinlere inebilirler ýslanmaktan korkmadan. Korkak BALIKlar için hayatta onlara nasýl ýslanacaklarýný anlatmakla geçirilecek zaman deðerli mi dir yoksa yetersiz mi dir???
“sen gülünce güller açar gülpembe bülbüller seni söyler biz dinlerdik gülpembe”
Geliþini yada gel demeni bekledim senelerce...
Geldin hiç soru sormadan sessiz ve umarsýzca
Hep burdaydým sen farkýnda deðildin dedin
Geliþin vardý gitmelerinden önce beni ýslatan
“güz yaðmurlarýyla birgün göçtün gittin inanamadýk gülpembe bizim iller sessiz bizim iller sensiz olamadýk gülpembe”
Gidiþini anlatmadýn bana
Ya gerek duymadýn yada anlatacak kadar deðer vermedin
Tekrar gelmeyeceðim ben artýk yokum dedin
Varlýðýna ürkek yokluðuna korkak bir kalp býraktýn suyun ýslak derinliklerinde
“dudaðýmda son bir türkü gülpembe hala hep seni söyler seni çaðýrýr (seni bekler) gülpembe”
Artýk çok yorgunum ne beni bekleyecek bir kaptaným nede bekletecek gemim kaldý iskelede...
Sizlere denizin en ýslak yerini göstermekten ve sizin korkularýnýzla boðuþmaktan vazgeçiyorum...
Hiçbir korkak balýða “suyun dibine git en temeline en ýslak yerine bak orada beni bulacaksýn hayatý bulacaksýn belkide anlamsýzlýklara, gitmelere gelmelere sýkýþmýþ hayatýný anlamlandýracaksýn” diyecek zamaným ve isteðim kalmadý. Çünkü hiçbir gidenim orada beni bulamadý ve yine çünkü gittikleri yerde ýslandýklarý hayat onlarýn hala korktuklarý çocukluðumdu...
Not: mavi yazýlar sevgili Barýþ MANÇO'nun Gülpembe isimli þarkýsýnýn sözleridir. Sevgiyle
| :: ... |
Gönderen: yeþim kýrlý / Ýzmir/Türkiye
|
9 Mart 2005 |
|
|
| denizin en ýslak yeri, yüreðimizin kendimizden bile gizledikleri...dalmak yürek ister..sevgilerimle...yeþim kýrlý |
| :: deðildir |
Gönderen: m.a. / Ankara
|
25 Þubat 2004 |
|
|
| Suyun en ýslak yeri dibi deðildir. Yüzmek o kadar keyifli ve bazen telaþlý bazen de kör edici bir hal aldýðýndan, insan ýslandýðýný fark ettiðinde zaten çok geçtir. Dibe inene kadar geçen süre ve mesafede ýslanmadýðýný ya da daha az ýslandýðýný sanmaksa... |
| :: Anlatabilsem isyanýmý... |
Gönderen: ÖZGECAN CAN / (þimdilik) ANKARA
|
5 Aralýk 2003 |
|
|
| Ne gözlerine sinen sabah ayazlarýný, ne içine peydahlanan aþýlmasý namümküm acýyý anladýðýmý anlatamýyorum sana... Anlasam, anladýðýmý da anlatsam ne olur sanki! Acýyý ben çekersem bir yere kadar tamam ama bir candostun gözümün önünde duygularca kurþunlanmasý aðýrýma gidiyor. Kalemi de yüreði kadar saðlam dost, yarýn sizdeyim.... |
|
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
TÜm yaþananlar yaþanacaklarýn bir adýmýdr ve unutmayýnki bugün geri kalan hayatýmýzýn ilk günü. . .
|
|
bu
yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler |
|
|
|
|
