Yalniz yolculuklari sevmiyorum ben.
Hem de hic sevmiyorum.
Yanimda yol arkadasim olmali, konusmali, beraber bir seylere gulmeli, otobus yolcularina takilmaliyiz.
Yalniz yolculuklari sevmiyorum ben…
Sessizlik…. Uzayip giden derin bir sessizlik…. Icimde oylesine kotu ki…. Otobusun kapali devre muzik yayinda bir suru kanal var ve herkesin istegine gore muzikler… Bir ses ama bu benim istedigim bir ses degil ki!…. Sadece sarki soyluyor…. Beni dinlemiyor ki!….Yanimda beni dinleyecek biri olmali…
Yalniz yolculuklari sevmiyorum ben….
Yollar uzayip gidiyor karanligin icinde…. Yolu iki esit hizaya bolmus olan ortaki beyaz cizgiler inadina hizla akip gidiyor tekerleklerin altinda…. Uzerine dusen ciddiyetin oylesine farkindaki asla yanlis yok…. Bu yolu ikiye boldum, herkes kendisine ait bolumden gitsin…
Yol uzun, yol sessiz…
Yolun kenarindaki agaclar, gecenin derin karanligindan oylesine korkmuslar ki, usumusler, birbirlerine buzusmusler sanki…. Hele kocaman tarlalarda tek kalan agaclar…. Dallari boslukta sallanip duran… Caresiz… Yetersiz…
Iste yine terk edilmis hissi uyandiran bes on haneli koy evleri…. Bacalarindan duman cikmasa masallardaki uzerlerine buyucunun sihri deymis evlere benzeyecekler…. Helede karin altinda….
Icim bi garip, yorgunum… Ah Ece neden yanimda yoksun…. Simdi yanimda olsaydin neler konusur nelere gulerdik… Helede bugun yasadigimiz onca seyden sonra… Hic bir sey tek yasanmiyor, tek doguyorsun, tek oluyorsun asla ama asla tek yasiyamiyorsun…. Paylasmalisin, paylasilmali yasam.. Ancak o zaman guzel…
Bugun ne guzel eglendik degil mi?
Helede martilara simit atarken… Vapura parallel olarak giden beyaz martilar…Koparip koparip attigimiz simit parcalarini nasil da daha denize dusmeden yakaladilar… Guclu olanlar, gozu keskin olanlar kaptilar hep parcalari…. Tipki yasadigimiz dunyada guclu olan insanlar gibi…. One gecmek icin tirnaklarinin acimasi bahasina tirmaliyorsun yasami….
Yalniz yolculuklari sevmiyorum ben…
Az once yemek servisi yapildi… Biliyor musun? Karni tika basa dolu olan ben, sirf sikintidan yeniden yemek yedim…
Karnim doydu ama ya icimdeki bosluk… O nasil dolacak… Tanrim agliyacakmiyim nedir?
Isiklar kapandi…. Icerde otobusun belli bir duzende cikan hafif bir gurultusu var….Kapali devre muzik kanallarindan bir kanal seciyorum kendime ve Candan Ercetin soyluyor her zaman ki gibi… Neden ben boyle melankolik oldugum zaman hep bu kadin rast gelir bana!!
Hey bu elime damlayan nadir? Aglamak istemiyorum ben… Artik gozyasi yok!… Artik eski yok!…. Yeni var, bak yola nasil gidiyor… Gidecegin yon var… Arkana asla bakma… Birak orada kalanlar orda kalsinlar… Onun acik ve izle…. Bak nasilda sisin icinden ciktik… Bak nasilda ardimizda kaldi kocaman tirlar, bak nasil donemecin ardindaki duz yol…..
Tamam yaa aglamiyacagim artik… Iyi de engel olamiyorum ki kendime… Ah ece ah neden yanimda yoksun ki… Simdi ne guzel beni parparlardin…
Engelde olmuyorum artik.. Aksinlar bakalim nerede duracaklar. Nerede bitecek…
Nerede durdugunu bilemedim. Gozlerimi actigimda Ankara”daydim. Yalniz yolculuklarda en guzel sey hicbir sey dusunmeden uyumakmis meger….