Vatan Elden Giderken
Sabah gazetesinin Sabah diyor ki köþesinde Erdal Þafak’ýn yazýsýndan aynen alýyorum. “Son zamanlarda sýk sýk aðlamayý alýþkanlýk haline getiren KKTC Cumhurbaþkaný Rauf Denktaþ’ýn dün Genel Kurmay Baþkaný Orgeneral Hilmi Özkök’ün açýklamalarýný da gözleri dolu dolu dinlediðini tahmin etmek için falcý olmaya gerek yok.” Böyle diyor bay Erdal Þafak. Acaba benim de konuþmayý gözlerim yaþararak dinlediðimi tahmin edebildi mi? Ben Rum zulmüyle Girit’teki mal varlýklarýnýn tümünü býrakýp tabiri caizse sýrtlarýndaki gömlekleriyle Anadolu’ya göç etmiþ ailelerin torunuyum. Annemin babasý Çanakkale’de þehit olduðu için onu annem bile tanýmamýþtý. Zira þehit olduðunda annem henüz kýrk günlük imiþ. Babamýn babasý on iki yýl cepheden cepheye sürülmesine, bir çok kez yaralanmasýna raðmen yaþamla baðýný koparmamýþ olan bir askerdi. Yüreðinde hiç sönmeyen bir Girit aþký ve Rum’lara yontulmamýþ bir kini vardý. Hele Aðabeyini Menemen’in Vakýf Çayýrý mevkiinde Rumlarca pusuya düþürülüp kahpece öldürülmesi yok mu? Acýsý bir kor gibi ölümüne kadar yüreðini yaktý durdu.
Girit’ten kaçan insanlarýmýz hemen hemen tüm Ege ve Akdeniz sahillerine yerleþme gereði duymuþlardý. Neden sahillere yerleþtiklerini falcý olmadýðýn için anlayamazsýn. Hele hele vatanýndan sürülmüþ bir ailenin torunu deðilsen hiç anlayamazsýn. Giritliler sahillere yerleþirlerken Girit’i kurtarmak için giriþilecek olasý bir harekette en ön saflarda yer almak için sahillere yerleþmiþlerdi. Giritli aramak için iç kesimlere gitmek safdillik olur. Belki birkaç korkak emniyette olmak için gitmiþ olabilir. Giritlileri Bodrum’da, Marmaris’te, Menemen’de, Manisa’da, Söke’de, Kuþadasý’nda Antalya’da daha doðrusu denize yakýn olan yerlerde aramak gerekir. Ne yazýk ki Girit için hiçbir hareket yapýlmadý ve Giritlilerin umutlarýna kar yaðdý.
Giritliler yýllarca yerli halk tarafýndan dýþlandý ve horlandý. Zira Giritliler yerlilere göre yarým gavurdu. Ne kýz aldýlar, ne de kýz verdiler. Ne zaman ki bu çalýþkan insanlar mal mülk sahibi olup zenginlikleri ile göz kamaþtýrdýlar. Ondan sonra kýz alýp vermeler baþladý. Ve giderek Giritlilik unutulmaya baþlandý.
Her þey unutulur ama vatan sevgisi unutulamaz. Dedem çalýþkanlýðýyla Menemen’in zenginleri arasýna katýlmasýna raðmen onun özlemi hep Girit’teki malýna mülküne kavuþmak olmuþtu. Menemen’de Nevres Cafer aða olmak ona yetmiyordu. Keþke vatanýna dönebilseydi ve her þeyi yeniden baþlata bilseydi. Son nefesinde bile vataný Girit aðzýndan hiç düþmemiþti.
Oynanan oyun yine ayný. Bu gidiþle tarih tekerrür edecektir. Yunanistan’ýn valisi durumundaki devlet baþkaný bir gün ortak bayraðý indirerek göndere Yunan bayraðýný çekecektir. Bu oldu bittiye karþý seyirci olmaktan baþka elimizden hiçbir þey gelmeyecektir. Türk olmanýn gururunu yaþayanlar böyle bir oldu bittiyi hiçbir zaman kabullenmeyecektir.
Evet tüm Erdal beyler. Denktaþ ile birlikte ben ve benim gibi düþünenler aðlýyoruz. Niye aðladýðýmýzý sizler anlayamazsýnýz. Biz Özkök paþamýzýn Ulu Önder Atatürk’ümüzün ordumuz için verdiði görevi yinelemesine aðlýyoruz. Bu göz yaþlarý sevinç göz yaþlarýdýr. Zira paþamýz gerektiðinde Atatürk’ün emrini yerine getireceðiz diyor. Ýþte bizi aðlatan bu sözlerdir. Zannettiðiniz gibi deðil.
Evet Erdal beyler. Ben vatanýndan sürülmüþ ailelerinin torunuyum. Vatanýný kaybetmenin ne olduðunu yüreði yanýk dedemden, babaannemden ve anneannemden öðrendim. Ne yazýk ki kurunun yanýnda yaþ da yanýyor. Eðer Kýbrýs bir gün elden giderse vatanýný ölesiye sevenlerin yüreklerini yakacak acýyý ben þimdiden yüreðimde hissediyorum. Dileðim tarihin tekerrür etmesine izin verilmemesi ve Kuzey Kýbrýs topraklarýnýn Rum eline geçmemesi.
Özcan Nevres
ozcan@nevres.net